۱۰ فراری کلاسیک که چندان گران نیستند

بدون‌شک همه علاقه‌مندان دنیای خودرو، زمانی رؤیای داشتن یک «فراری» را در سر پرورانده‌اند. هر کسی که اخبار مرتبط با قیمت این خودروهای مناسب برای مجموعه‌داران را دنبال کرده، حتماً این موضوع را قبول دارد که این رؤیا در حال حاضر بسیار دست‌نیافتنی است. در واقع، قیمت نادرترین و بهترین فراری‌ها در حراجی‌ها، سر به فلک می‌کشد؛ به عنوان مثال، در سال ۲۰۱۴ در حراجی Bonham، یک فراری 250GTO مدل ۱۹۶۲ با قیمت ۳۴/۶۵ میلیون دلار به فروش رسید. و در همین اواخر نیز، RM Sotheby’s یک ۲۹۰ MM اسکاگلیتی اسپایدر مدل ۱۹۵۶ را با قیمتی بیش از ۲۸ میلیون دلار فروخت.

با همه این حرف‌ها، نباید برای فراموش‌کردن رؤیای «فراری» عجله کنید. در واقع، هنوز تعداد زیادی از محصولات فراری باقی می‌مانند که قیمت آنها نصف چیزی است که باید برای مدل مقرون‌به‌صرفه ۲۰۱۶ فراری، یعنی کالیفرنیا T بپردازید. در حالی که قیمت کالیفرنیا T برابر ۲۰۲ هزار و ۷۲۳ دلار است، برای کسی که می‌تواند یک کوروت جدید تهیه کند، امکان انتخاب یک فراری باتجربه نیز وجود خواهد داشت.

تا این اواخر، افزایش‌ قیمت‌ها بیشتر بر روی خودروهای دوره «انزو» و آنهایی که قبل از فوت مؤسس کمپانی در سال ۱۹۸۸ تولید شده‌اند، متمرکز بوده‌اند. در اینجا ۱۰ نمونه از فراری‌های خاص را مرور خواهیم کرد که با وجود اینکه ۴ نمونه از آنها در دوره «انزو» قرار دارند، ولی به دلایلی ارزش‌ آنها چندان بالا نرفته است. لازم به ذکر است که قیمت این خودروها با استفاده از ابزار ارزشیابی Hagerty Insurance به‌دست آمده‌اند و در همین حال، یک سری بررسی‌های ثانویه با استفاده از نتایج حراجی‌های اخیر و «راهنمای قیمت‌گذاری خودروهای اسپورت بازار» انجام شده است.

فراری دینو 308GT4
برخی این مدل را یک «فراری» نمی‌دانند و تا حدودی حق هم دارند؛ چرا که مدل‌های اولیه دینو، خودروهای سطح پایین‌تری محسوب می‌شدند و نشان اسب برخاسته را دریافت نکرده بودند. ولی در مدل‌های بعدی ۳۰۸، فراری ایده داشتن یک برند زیرمجموعه کمپانی را کنار گذاشت و این خودرو را در کنار مدل‌های GTB و GTS با نشان «فراری» عرضه کرد. البته به صورت رسمی، فروش GT4 در بازار ایالات متحده تا قبل از مدل سال ۱۹۷۵ آغاز نشد.

برخی ویژگی‌های متمایز این خودرو، می‌تواند توجه برخی کلکسیونرها را به خود جلب کند؛ از جمله اینکه این مدل به جای «پینین‌فارینا»، در «برتونه» طراحی شده و اولین مدل جاده‌ای فراری با موتور V-8 بوده است. GT4 دارای یک طرح صندلی‌های ۲+۲ بوده که در نتیجه، فضای بیشتری برای حمل وسایل نسبت به یک GTB داشته است. موتور V-8 در اولین‌ مدل‌های GT4 قدرتی به میزان ۲۴۰ اسب‌بخار داشته است که با تلاش‌هایی که بعداً برای برآورده کردن معیارهای آلودگی انجام شد، این میزان قدرت به ۲۰۸ اسب‌بخار در مدل‌های ۱۹۸۰ تقلیل پیدا کرده است.

«هاگرتی» قیمت یک GT4 را با کیفیت حضور در یک همایش، برابر ۸۸۷۰۰ دلار برآورد می‌کند و این در حالی است که یک نمونه متوسط از آن را احتمالاً می‌تواند با قیمتی زیر ۵۰ هزار دلار پیدا کرد. در ۱۸ ماه گذشته شیب زیادی متوجه قیمت این مدل شده که این شیب از دیگر شاخص‌های بازار نیز بیشتر است. بنابراین، به نظر می‌رسد پول‌های بزرگی در راه خرید 308GT4 باشند.

فراری 400i
به دو دلیل باید فراری 400i را گاو پیشانی سفید فراری‌ها دانست؛ اول اینکه این اولین مدل فراری با آپشن گیربکس اتوماتیک بوده است. اولین نمونه‌های این خودرو با گیربکس «بورگ‌-وارنر» همراه بوده‌اند و بعداً‌ از گیربکس توربو-هیدراماتیک ۴۰۰ جنرال‌موتورز استفاده کرده اند. همچنین این مدل هیچ‌گاه به صورت رسمی به بازار امریکا وارد نشد. فراری 400i جایگزینی برای مدل ۳۶۵ GT/4 بود.

400i با فرم بدنه‌ای مشابه و ترکیب ۲+۲، در زیر کاپوت از یک موتور ۴/۸ لیتری V-12 استفاده می‌کرد که قدرتی برابر ۳۱۰ اسب‌بخار برایش به همراه داشت. همچنین در این موتور، از یک انزکتور سوخت «بوش» کمک گرفته شده بود. این خودرو که در این فرم در بین‌ سال‌های ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۵ ساخته می‌شد، بعدها به قدرت ۴۱۲ اسب‌بخار با افزایش حجم ۱۰ سی‌سی در هر کدام از سیلندرها ارتقا یافت. در این دوره، استانداردهای آلودگی و ایمنی فدرال، شرایط سختی برای مدل‌های ویژه اروپا و واردکنندگان مستقل رقم زدند و در نتیجه، این خودروها چندان در «امریکا» شناخته‌شده نیستند.

به گفته «هاگرتی»، مدل ۱۹۸۲ از فراری 400i در یک شرایط معمولی می‌تواند حدود ۲۵ هزار و ۲۰۰ دلار مبادله شود. این در حالی است که یک نمونه بی‌نقص از آن می‌تواند قیمتی نزدیک به ۴۰ هزار دلار داشته باشد. چنین مبلغی واقعاً برای یک «فراری» فوق‌العاده است؛ مخصوصاً اینکه می‌توانید سوار چیزی شوید که اتومبیل «تام کروز» در فیلم «مرد بارانی» بوده است.

فراری 308GTSi
308 در فرم‌های برلینا (GTB) و اسپایدر (GTS) در طول سال‌های ۱۹۷۵ تا ۱۹۸۹ در خط تولید باقی ماند و در ۴ سال پایانی این بازه زمانی، به مدل مشابه ۳۲۸ ارتقا پیدا کرد. این خودرو عده زیادی را به یاد سریال تلویزیونی «مگنوم، کارآگاه خصوصی» می‌اندازد و نسلی که در آن دوره بزرگ شده‌اند، اینک در زمینه کلکسیون‌های خودرو بسیار فعال هستند. بنابراین می‌توان انتظار داشت که قیمت‌ها برای این مدل به‌سرعت افزوده شود. البته خوشبختانه تعداد نمونه‌های تولیدی 308GTSi بالا بوده و همچنین، شروع قیمت آنها از مبلغ پایین‌تری بوده است. در نتیجه، از مبالغ دیوانه‌وار برای این مدل خبری نیست. این در واقع، اولین مدل تولید انبوه فراری به شمار می‌رود.

موتور وسط V-8 در این مدل، در همان چیزی است که در دینو GT4 نیز مورد استفاده قرار گرفته است؛ یک موتور ۳ لیتری با کاربوراتورهای «وبر» و سپس انژکتورهای سوخت که از اوایل دهه ۱۹۸۰ به آن اضافه شدند. چهار سوپاپ در سرسیلندر نیز از مدل ۱۹۸۳ با طراحی QV ارائه شد. سپس ۲۰۰ سی‌سی دیگر به حجم موتور ۳۲۸ اضافه شد و قدرت آن نیز به ۲۷۰ اسب‌بخار رسید.

یک مدل ۱۹۸۲ از ۳۸۰ GTS در «کوئِیل گدرینگ» سال ۲۰۱۵ با قیمتی بیش از ۷۲ هزار دلار به فروش رسید؛ یعنی دقیقاً مبلغی که برای یک مدل جدید 328GTB در سال ۱۹۸۸ باید پرداخت می‌شد. این در حالی است که یک مدل معمولی و خوب ۳۰۸ می‌تواند قیمتی بین ۴۰ تا ۵۰ هزار دلار داشته باشد. این موضوع را نیز باید درنظر داشته باشید که مدل‌های کوپه کمیاب‌تر از مدل‌های سقف‌باز هستند.

در مورد نگهداری نیز باید گفت که باید منتظر نیاز مداوم به تعویض تسمه تایم گران‌قیمت این خودرو باشید. فرسودگی خودرو مطابق با کیلومتراژی است که طی کرده است و اگر بتوانید کارهای پیشگیرانه مناسب را انجام دهید، با هزینه‌های زیادی برای تعمیر روبرو نخواهید شد.

فراری تستا روسا
تستا روسای «مو قرمز» در سال ۱۹۸۵ جایگزین 512BB (باکسر برلینتا) شد و در پوسترهای عجیب و غریب اتومبیل در دیوار اتاق‌های اواخر دهه ۱۹۸۰ میلادی جای گرفت. طرفداران سریال «فساد میامی» به خوبی این مدل موتور وسط و خودنما را می‌شناسند؛ خودرویی که فراری به تهیه‌کنندگان تلویزیون داد تا از ساخت ماکت‌های تقلبی آن دست بردارند.

فراری تا سال ۱۹۹۱ که 512TR را معرفی کرد، تعداد ۷ هزار دستگاه از تستا روسا ساخته بود. 512TR واقعاً یک پیشرفت برای این مدل به شمار می‌رفت. یکی از نقاط برجسته آن در پایین آوردن ارتفاع موتور تخت ۱۲ سیلندر در شاسی بود که موجب بهبود هندلینگ می‌شد. سپس نوبت به 512M رسید که وزن کمتر و قدرت بیشتری داشت و چراغ‌های جلویش در جای خود فرو رفته بودند. قیمت این مدل‌های اخیر ۵۱۲ با سرعت بیشتری افزایش پیدا کرده است؛ چرا که آنها با ظاهری یکسان، خودروهای بهتر و سریعتری هستند. امّا «تستا روسا»های اولیه و قدیمی‌تر که زمان حضور «انزو فراری» در خانه / محل کارش در نزدیکی پیست آزمایشی «فیورانو» ساخته شده‌اند، هنوز توجه زیادی رو به خود جلب نکرده‌اند.

یک نمونه متوسط از این مدل‌ می‌تواند با قیمتی بین ۱۱۲ تا ۱۲۰ هزار دلار مبادله شود. این در حالی است که برای یک نمونه بسیار خوب از آن احتمالاً باید ۲۰ تا ۲۵ هزار دلار دیگر به این مبلغ اضافه کرد. ارزش این خودرو روز به روز در حال افزایش است، ولی با روندی بسیار آهسته‌تر از شرایطی که 512TR و M در سال گذشته داشته‌اند.

فراری 348ts
مشتری‌های فراری گونه‌ای «تستا روسا» را در کلاس قیمتی V-8 طلب می‌کردند و پاسخ مارانلو به این مطالبه، مدل ۳۴۸ بود. این خودرو که فاصله سال‌های ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۵ در خط تولید فراری قرار داشت، از یک موتور ۳/۴ لیتری V-8 با قدرت ۳۰۰ اسب‌بخار برای پیشرانه استفاده می‌کرد.

348 در یک مقایسه در سال ۱۹۹۰ تنها توانست بالاتر از «لوتوس اسپریت» بایستد و در پشت‌سر مدل‌هایی چون آکورا NSX، پورشه ۹۱۱ کاررا ۴ و کوروت ZR-1 قرار گرفت. برای آنهایی که موقعیت رانندگی و هندلینگ سرزنده موجود در ۳۴۸ را قبول دارند، نمونه‌های معمولی از این مدل در حال حاضر با قیمتی حدود ۴۰ هزار دلار پیدا می‌شود؛ ضمن اینکه بهترین نمونه‌های آنها به قیمتی نزدیک به ۶۰ هزار دلار می‌توانند معامله شوند. البته باید به این موضوع نیز اشاره کرد که تعویض تسمه تایم حتماً نیاز به جدا موتور از خودرو دارد؛ چیزی که هزینه زیادی در تعمیرگاه دارد، ولی موضوع پرهزینه‌تر در ادامه منتظر شما خواهد بود.

فراری 456GT
این مدل که اولین بار در سال ۱۹۹۵ در امریکا به فروش رسید، با ظرفیت ۴ نفر سرنشین و یک موتور جلوی V-12 فراری همراه بود. موتور ۵/۲ لیتری V-12 با قدرت ۴۳۶ اسب‌بخار با صدای دلنشین خود تا حداکثر سرعت ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت پیش می‌رفت. مسلماً‌ استفاده از گیربکس ۶ سرعته دستی در این خودرو ترجیح داده می‌شود، ولی یک آپشن گیربکس اتوماتیک ۴ سرعته (GTA) نیز برای راحتی بیشتر درنظر گرفته شده است.

این در حالی است که مدل 456M با ارتقای طراحی کابین و تغییرات متعادل در استایل، وقتی در سال ۱۹۹۸ از راه رسید، تنها ۶ اسب‌بخار قدرتمندتر بود؛ خودرویی که در سال ۲۰۰۴ نیز با ۶۱۲ اسکاگلیتی جایگزین شد. برای ارزیابی قیمت 456GT از یک مدل ۱۹۹۷ از این خودرو استفاده شده است. مطابق گفته «هاگرتی» متوسط ارزش این مدل در حال حاضر چیزی حدود ۴۱ هزار دلار است و قیمت یک مدل با کیفیت از آن می‌تواند تا نزدیکی ۶۰ هزار دلار نیز برسد.

فراری F355
این مدل در سال ۱۹۹۵ جایگزین ۳۴۸ شد و از هر دو جنبه عملکرد و بهینه‌سازی، یک گام به جلو به شمار می‌رفت. در واقع، این خودرو، در زمان معرفی خود، «بهترین هشت سیلندرِ فراری» لقب گرفت.

موتور ۳/۵ لیتری V-6 دارای ۵ سوپاپ برای هر یک از سیلندرهای خود بود و فراتر از ۸۰۰۰ دور بر دقیقه حرکت می‌کرد. این موتور می‌توانست فراری ۲ سرنشینه کوچک را در زیر ۵ ثانیه به سرعت ۹۶/۶ کیلومتر بر ساعت برساند. در سال ۱۹۹۷، فراری یک آپشن گیربکس دستی پدل‌شیفت F1 اضافه کرد که بسیار الهام‌بخش بود. ولی در عین حال، از راحتیِ موجود در حالت «اتوماتیک» و همین‌طور نسخه‌های دو کلاجه بعدی، برخوردار نبود. همچنین سرعت بیشتری نیز نسبت به نسخه همراه با یک پدال کلاج نداشت. F355‌ها در سه فرم برلینتا (GTB)، تارگا (GTS) و کابریولت‌های واقعی (شروع از سال ۱۹۹۶) عرضه می‌شدند. یک نمونه متوسط از یک کوپه مدل ۱۹۹۸ می‌تواند قیمتی در حدود ۴۵ هزار دلار داشته باشد و در یک شرایط خوب، به نزدیکی ۶۰ هزار دلار نیز می‌رسد.

فراری ۵۵۰ مارانلو
این کوپه V-12 در نمایشگاه‌ها در کنار F355 حضور داشته و علی‌رغم استفاده از یک طرح موتور جلو و ترانس‌اکسل عقب، جایگزین مدل «موتور وسط» تستا روسا در خط تولید فراری شده است. ۵۵۰ مارانلو از شرایط اسپورتی بیشتری نسبت به یک 456GT برخوردار بود و قدرت ۴۸۵ اسب‌بخاری آن از طریق یک گیربکس ۶ دنده دستی انتقال پیدا می‌کرد. هیچ آپشن دیگری برای انتقال قدرت درنظر گرفته نشده بود. نمونه‌های متوسط این خودرو در حدود ۶۰ هزار دلار قیمت‌گذاری می‌شوند و این در حالی است که قیمت نمونه‌های مناسب از آن، می‌توانند تا ۲ برابر یا بیشتر قیمت داشته باشند. با این حال، هنوز هم در سطحی بسیار پایین‌تر از قیمت امروز کالیفرنیا T قرار می‌گیرند.

فراری 575M مارانلو
اول از همه باید گفت که این دقیقاً همان خودرویی نیست که در بالا به آن اشاره شده است. 575M که در سال ۲۰۰۲ از راه رسید، با اینکه شباهت زیادی به ۵۵۰ دارد، ولی چهره‌ای افروخته‌تر دارد و با آپگرید طراحی داخلی و افزایش حجم موتور به ۵/۷۵ لیتر همراه شده است. در نتیجه، قدرتی برابر ۵۱۵ اسب‌بخار برای این خودرو فراهم شده است. کاراکتر این مدل کاملاً به یک خودروی اسپورت قرن بیست‌و‌یکمی تبدیل شده و در آن از تجهیزاتی چون یک سیستم تعلیق انطباقی و آخرین ورژن گیربکس پدل‌شیفت F1 با شرایطی بهینه‌تر در حالت اتوماتیک استفاده شده است. این گیربکس شیفت دنده‌ها را بسیار سریعتر از یک راننده ماهر با استفاده از یک کلاچ انجام می‌دهد.

این خودرویی است که در سال ۲۰۰۷ جای خود را به 599GTB فیورانو واگذار کرد. یک مدل ۲۰۰۵ متوسط از 575M می‌تواند با قیمتی معادل ۱۰۰ هزار دلار مبادله شود و این در حالی است که با یک شرایط نگهداری مناسب، این مبلغ به میزان ۳۰ تا ۴۰ درصد قابل‌افزایش است. حتی قیمت‌های بالای وب‌سایت eBay Motors، قیمتی زیر ۲۰۰ هزار دلار برای این مدل درخواست می‌کنند.

فراری ۳۶۰ مدنا
ساختار آلومینیومی و یک موتور قدرتمند ۳/۶ لیتری V-8 با قدرت ۴۰۰ اسب‌بخار، باعث می‌شدند تا وقتی ۳۶۰ مدنا در سال ۱۹۹۹ معرفی می‌شد، باز هم یک گام بلند دیگر نسبت به F355 توسط فراری برداشته شود. فراری ۳۶۰ مدنا ظاهر زیباتری نیز داشت و در زیر ۴ ثانیه، سرعت ۹۶/۶ کیلومتر بر ساعت را ثبت می‌کرد.

فراری در مجموع ۱۷ هزار دستگاه از این مدل را تولید کرده و بنابراین، تعداد زیادی از آنها را می‌توان یافت. یک مدل ۲۰۰۲ متوسط از ۳۶۰ در «هاگرتی» در حدود ۶۲ هزار و ۴۰۰ دلار قیمت‌گذاری می‌شود. این در حالی است که یک نمونه با شرایط خوب و مناسب از آن می‌تواند به مبلغ ۸۲۳۰۰ دلار مبادله شود. البته این مبالغ نسبتاً دقیق، نمی‌توانند چندان ملاک قرار گیرند و شاید بهتر نمودار قیمت مدل ۲۰۰۲ را درنظر بگیرید که تا ماه می سال ۲۰۱۵ میلادی کاهش داشته و پس از رسیدن به کمتر از نصف قیمت اولیه، دوباره روند صعودی را دنبال کرده است.