اصلا چرا رانندگان بد اعتماد به نفس بالاتری دارند؟
در سالی که گذشت، نرخ جانباختگان سوانح رانندگی با افزایش ۴.۹ درصدی به ۱۷,۱۷۷ تن رسید؛ رقمی که اگر شمار کشته‌شدگان جنگی بود، به‌عنوان جنایت جنگی شناخته می‌شد! بنابر گزارش پلیس‌راهرو، عامل اصلی ۶۰ درصد این مرگ‌های ناگوار توجه‌نکردن به جلو، کنترل نکردن خودرو و خستگی راننده عنوان شده است؛ اما باقی آن چطور؟ فارغ از این حقیقت که خودروهای ما استاندارد ایمنی لازم را ندارند، نمی‌توانیم از این حقیقت چشم‌پوشی کنیم که رانندگی تهاجمی داریم.
مقالات مرتبط:
با رانندگی تهاجمی حساب‌نشده و خشونت‌بار نه‌تنها جان خودمان، بلکه جان باقی رانندگان و حتی عابران پیاده را هم به خطر می‌اندازیم. از آنجا که یکی از شاخصه‌های فرهنگی کشورهای توسعه‌یافته، قانونمداری مردم یا بهتر است بگوییم هم‌نوع‌دوستی مردم آن تلقی می‌شود، می‌توان به این نتیجه رسید که ما از قافله عقب هستیم. حال سوال این است: چرا؟ چرا ما مردم ایران تا این حد «خشن» رانندگی میکنیم؟ در ادامه به تفکراتی می‌پردازیم که ذهن بسیاری از ما به‌شکل ناخودآگاه به آن روی آورده است. پیش از آن و برای درک بهتر این پدیده، به نشانه‌های خشونت جاده‌ای نگاهی خواهیم انداخت.
از سر راهم برو کنار!
تقریبا همه ما در جاده یا خیابان به آن راننده کندی رسیده‌ایم که با سرعت ما همخوانی ندارند و با رانندگی «لاکپشتی» خود، خودروی ما را از دور می‌اندازد. در این لحظه موجی از هورمون‌ها در بدن ترشح می‌شوند و کاری می‌کنند که همزمان با اخم‌کردن بوق بزنیم، بدون راهنما سبقت بگیریم، راننده کند را با حرکات نسنجیده بترسانیم، به‌طور مداوم چراغ بدهیم، برای سبقت‌گرفتن مارپیچی حرکت کنیم، شاید از سمت راست سبقت بگیریم، با فاصله خطرناک سبقت بگیریم یا هنگام سبقت فریاد و بوق بزنیم و به چشمان راننده کند خیره شویم.
مشخصا سناریوهای زیادی را می‌توان متصور شد که در آن، راننده عجول به‌قصد انتقام از سرعت کم راننده روبه‌رو برمی‌خیزد. البته که تمام این احتمالات به سناریو «راننده کند» بر می‌گردد و صدها حالت دیگر را می‌توان متصور شد که راننده‌ها از دست یکدیگر یا حتی خودشان عصبانی شوند و رفتارهای خطرآمیز داشته باشند.
مگر کار خاصی کرده‌ام؟
تقریبا هر انسان بالغی باید بتواند عصبانیت خود را تشخیص دهد اما ناهنجاری‌ها در رانندگی به عصبانیت ختم نمی‌شوند. بسیاری از مردم رفتار نامناسب خود را قابل‌توجیه می‌دانند و برای آن بهانه‌تراشی می‌کنند مگر آنکه با تنبیه قانونی مواجه شوند. تحقیقات نشان می‌دهد که راننده‌های جوان‌تری که به‌دنبال «حس» بیشتر هستند، رفتارهای تهاجمی‌تری در رانندگی خود بروز می‌دهند و اتفاقا حساسیت کمتری نسبت‌به مجازات قانونی دارند؛ پس راه مهار این افراد ایجاد محدودیت بیشتر نیست.
تصادف فقط برای بقیه اتفاق می‌افتد
به محض اینکه رانندگی را می‌آموزیم و از ترس اولیه آن دور می‌شویم، فراموش میکنیم که حتی یک فرمان‌گیری اشتباه در جاده می‌تواند به قیمت جانمان تمام شود. ما در طول زمان، رفتار باقی راننده‌ها را نیز می‌آموزیم که باعث ایجاد توهم کنترل بقیه می‌شود. یکی از اصلی‌ترین بخش‌هایی که این توهم به سراغمان می‌آید، رانندگی بیش‌ازاندازه سریع برای رسیدن به مقصد است که ترمزگرفتن را به حداقل رسانده و سرعت خودرو را از حد ایمن جاده فراتر میبرد. می‌توان سریع رانندگی کرد اما آن هم حد دارد و تنها بلوغ ذهنی می‌تواند کنترل‌کننده این رفتار باشد.
فقط من حق رانندگی دارم
وقتی در پیاده‌رو با کسی برخورد کنیم، رفتار عادی ما توجه بیشتر و حتی عذرخواهی از شخص مقابل است (هرچند برخی در این حالت هم به خشونت روی می‌آورند). با این وجود وقتی حرف از فضای رانندگی می‌شود فراموش میکنیم که جاده به همه تعلق دارد؛ چون اگر جاده در وهله اول شخصی بود، هیچ‌گاه نوبت به ما نمی‌رسید! رانندگان غالبا به سبقت‌های نزدیک که خود ناشی از بی‌تجربگی، خامی یا خشونت راننده مقابل است، واکنشی پرخاشگرانه دارند. تحقیقات نشان می‌دهد که رفتار غیرانسانی با بقیه در رانندگی بیشتر از برخوردهای تن‌به‌تن است.
من مهم‌تر هستم
یکی از مهم‌ترین فاکتورهایی که در کشورهای جهان سوم به آن بی‌توجهی می‌شود، حق و اهمیت «بقیه» محسوب می‌شود. مصداق‌های زیادی را در کشورمان دیده‌ایم که در آن، تنها به فکر خودمان بوده‌ایم یا از هم‌وطنانمان بی‌مهری دیده‌ایم. بسیاری می‌تواند با یک تغییر رفتار کوچک، زندگی بقیه را راحت‌تر کنند اما از انجام این کار خودداری می‌کنند. این مورد را هم می‌توانیم به نابالغی ذهنی نسبت دهیم چون ذهن بالغ می‌داند در استفاده از خدمات جمعی، کسی بر دیگری برتری خاصی ندارد. در حوزه رانندگی هم، راننده پرخاشگر عموما (و گاه به‌صورت ناخودآگاه) تصور می‌کند از باقی راننده‌ها مهم‌تر است؛ اما از چه لحاظ؟
ذهن همیشه آماده
بر کسی پوشیده نیست که ذهن انسان اطلاعات بسیاری را به‌صورت ناخودآگاه تجزیه و تحلیل می‌کند و بر پایه نتیجه آن، تصمیم می‌گیرد. ما تنها روی بخشی از این اطلاعات تسلط داریم اما به بخش ناخودآگاه هم تکیه میکنیم. همین مسئله باعث می‌شود تصور کنیم از تمام رویدادهای جاده باخبر هستیم. بسیاری از تصادف‌ها به‌خاطراعتمادبه‌نفس بیش‌ازاندازه راننده در موازنه شرایط و توانایی‌اش برای کنترل آن روی می‌دهند. پس باید حواسمان باشد، کسی همه‌چیزدان نیست.
و اما تقصیر بقیه
بی‌شک در کشور ما کسانی هستند که با شرایط نامناسب پشت فرمان می‌نشینند. از عدم هشیاری ذهنی گرفته تا نبود توانایی لازم برای کنترل سرعت. گاه راننده‌ای پیدا می‌شود که صرفا برای اثبات «برتری» خود به دیگران راه نمیدهد یا شخص «بافرهنگ» دیگری، تصور می‌کند چون خودروی بزرگ‌تری سوار شده پس بقیه موظف هستند برای خودروی او جا باز کنند. حقیقت آن است که شرایط فرهنگی کنونی باعث ایجاد بخشی از ناکارامدی‌های ذهنی شهرواندان شده و نمی‌توان همه‌چیز را تقصیر مردم انداخت.
نبود جاده مناسب، فنربندی بد و کیفیت سواری پایین خودروهای داخلی، قوانین محدودکننده و حتی نمای بد شهری عواملی هستند که روی خلق‌وخوی راننده ایرانی تاثیر به‌سزایی می‌گذارند. شاید یک عامل به‌تنهایی اثر خاصی نداشته باشد اما وقتی همه این‌ها روی هم انباشته می‌شوند و در درازمدت بی‌توجهی می‌بینند، خود را به اشکال ناموزون دیگری مانند خشونت جاده‌ای، رانندگی تهاجمی و… بروز می‌دهند.
بلوغ رفتاری در حین رانندگی
اگر راننده‌ای هستید که از این دسته رفتارها استفاده می‌کنید بهتر است دقایقی را صرف تحلیل و بررسی رانندگی خود کنید. شرایطی را به یاد بیاورید که «شاید» حق با راننده دیگر بوده باشد اما شما از آن استفاده کردید. اگر در حین رانندگی با شرایط پرتنش (از نظر عصبی) مانند حق‌خوری یا بسته‌شدن راه روبه‌رو شدید، لحظه‌ای به احساس درونی خود توجه کنید تا برای مدیریت آن آماده شوید. مهم این است که بدانید، رفتار بالغانه انتقام یا دادزدن سر دیگری نیست، بلکه وارسی درونی و عکس‌العمل متناسب با آن است.
هیچ چیز در رانندگی اجباری نیست. راندن خودرو راه‌وروشی دارد. در نهایت می‌توانم به کلیشه‌های همیشگی رو کرده و توصیه کنم که با خستگی یا گرسنگی پشت فرمان ننشینید؛ چراکه حجم توجهی که این دو کمبود موقتی از شما می‌گیرند کمی از نگاه کردن به صفحه موبایل ندارد. به یاد داشته باشید این شما هستید که مسئولیت جانتان را به‌عهده گرفته‌اید.
MC20
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳سپاس از جناب صفرپور عزیز …
متن کامل و دقیق و درست همه چیز رو گفت …
دیگه چیزی برای گفتن نمی مونه جز اینکه بگم یه وقت هایی یه رفتارهایی از رانندگی خودمون می بینم که خوشحال و امیدوار میشم که ما هم فرهنگ رانندگی داریم …
اما متاسفانه تقریبا بیشتر اوقات هم یه رفتارهایی از رانندگی خودمون می بینم که یقین پیدا میکنم ما هنوز هم فرهنگ نداریم و 1000 سال از فرهنگ رانندگی کشورهایی مثل فنلاند یا آلمان یا … عقب تریم
اروپاییها بیشتر از 200 ساله که از شهرنشین بودن گذر کردند و به شهروندی رسیدن …
اونجا قانون ضمانت اجرا داره …
ما اینجا اما هنوز در اصول اولیه شهرنشینی بعضا چالش های حل نشده ای داریم که ریشه اش به اقتصاد ناکارآمد و عدم آموزش و … بر می گرده
محمدرضا
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳مهم ترینش تلفن همراهه ۹۰٪مواقع که میبینم یه نفر خیلی بد راننگی میکنه و هواسش نیست
میبینم داره با مبایل حرف میزنه.
BMW
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳تلفن صحبت میکنن؟!
اینکه خوبه من دیدم اینستاشونو چک میکنن اونم تو لاین سرعت
amir
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳تایپ میکنن حتی
Parham
۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۳به کنترل تلویزیون قسم،نیسان دیدم یارو پشت فرمون داشت اش میخورد،بهش سلام کردم اونم سلام کرد گفت بفرما داداش قابلتو نداره.
amir
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳واقعا نمیفهمم چرا اینا گوشی دستشون میگیرن من خودم معتاد گوشیم ۲۴ ساعت دستمه ولی پشت فرمون به هیچ وجه دستم نمیگیرم ولی ما همینطوریش پشت فرمون حواسمون جمع نیست کلی تصادف و … اینا رخ میده وای به حاله اینکه بخواد گوشیم دستمون باشه
زیزیگولو
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳اینکه خوبه یه بار تو اتوبان داشتم میرفتم یه سمند دیدم که راننده ش بچه کوچیکشو نشونده بود رو پاش و با یه دستش بچه رو نگه داشته بود و فرمون ماشینم داده بود دست بچه و تو اون یکی دستشم گوشی بود و سرش تو گوشی بود و داشت صفحه گوشیشو چک میکرد و فقط هر از گاهی چند لحظه کوتاه سرشو از گوشی برمی‌داشت و یه نگاه به جلوش میکرد و قربون صدقه بچه می‌رفت و دوباره سرش برمیگشت سمت گوشیش!!!! تقریباً ربع ساعت تو اتوبان داشتم نگاهش میکردم و اون همچنان به کارش ادامه میداد بود و بعدش از بغلش رد شدم رفتم
Parham
۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۳دقیقا،هرجا دیدید یه ماشین داره کند یا کج کوله رانندگی میکنه حتما گوشی دستشه.
رانندگی تو ایران یعنی حق رانندگی از همه جهات با منه تو هیچ حقی نداری من خوبن تو بدی.
به دوستان گل سایت بر نخوره ولی اکثرا رانندگی بد مال 206 و پرشیاست.
این دوتا ماشین تو شب تو اتوبانای تهران رو دیدید فرار کنید.
بی نام
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳خیلی خوب بود. کاش اینقدر که به شرکت‌های خودروسازی ایراد می گرفتیم، یکم به رفتار خودمون نگاه کنیم: بین خطوط رانندگی کنیم، رو پل پارک نکنیم، خلاف نیایم، راهنما بزنیم اون دکور نیست😂، کج پارک نکنیم.. و اینکه آدم باشیم
amir
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳یه مشکل دیگه به طور معمول ۸۰ درصد شوماخر هایی که میخوان راه بیوفتن از پارک بیان تو راه و یا از ماشین پیاده بشن به پشت سر نگاه نمیکنن که ماشین میاد یا نه یهو در اون لگنو باز میکنن حیفه نگاه کنن
FY
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳دقیقا ، اول باید خودمون رو اصلاح کنیم بعد جاده و و ماشین ها
زیزیگولو
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳فرض کنیم که ما به هر دلیلی یه کار فوری و اورژانسی داریم و عجله داریم ولی باید به این فکر کنیم که این موضوع هیچ ربطی به مردم نداره و نباید انتظار داشته باشیم که همه بزنن کنار تا ما رد بشیم و اگر کسی نرفت کنار واکنش عصبی نشون بدیم …………. مگر ما آمبولانس یا آتشنشانی هستیم که همه بخاطر ما برن کنار؟؟؟!!!!
حمید
۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۳حرفت درسته، اما برعکسش درست نیست. اگر موقع رانندگی دیدیم راننده پشت سری عجله داره بوق یا چراغ میزنه بهتره بیایم کنار بهش راه بدیم، یک در هزار احتمال بدیم مشکلی یا کاری یا حتی مریضی داره که باید برسونه به بیمارستان.
احسان
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳۷ ساله موتور میرونم و دوستم چهارسال ،تا حالا تصادف سنگین نکردم اما دوستم دوبار بدجور خورده زمین و به من میگه پیرمردی میرونم ( مثلا خیابان کوچک اون ۶۰ تا میره من از حداکثر سرعت بیشتر نمیرم) اما من حاضرم پیرمردی به قول اون برونم اما جان خودم و دیگران رو خطر نندازم،جوگیری پیش دوستان در ماشین یا موتور روندن یک رفتار سمی خالص هست.
Hamidreza
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳طی سه سال رانندگی روزمره تو المان فقط دو‌مورد دیدم کسی از راستم سبقت بگیره ،حرکت مارپیچ به سبک ایرانم فقط یکبار دیدم ! یعنی تو نزدیک هزار روز فقط یک مورد ، مقایسه که میکنم ایران روزمره رانندگی مارپیچ و بوق و حرکات عصبی میدیدم. به خطر انداختن و داغدار کردن ادم ها شده زرنگی و دست فرمون داشتن !
الف.ی
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳آقا این مقاله عالی بود
کاش همه خط به خطشو بخونن
من یه چیزی از تصمیم خودم تعریف کنم
من رانندگیم بد نیست یعنی در حدی که ماشینو از خطر جمع و جور کنم هست
با خودم قرار گذاشتم اگه کسی خطرناک رانندگی کرد ولی من تونستم ماشینو جمع کنم و اتفاقی نیفتاد، تا جایی که میشه به جای اینکه بوق ممتدددددددد بزنم شرایطو کنترل کنم
چون شاید همین بوق ممتد من باعث بشه طرف با زنش که بغلش نشسته دعواش بشه، اعصاب اون زن بهم بریزه
در حالی که واقعا هیچ اتفاق بدی برای هیچکسی نیفتاده
آره خلاصه تا جایی که میتونید اگه دستتون پره، شما کنترل کنید به جای انتقام گرفتن که بخشش از بزرگانه
خدا از بزرگی کمتون نکنه❤️
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳افراد زیادی هستند بدون اجازه ماشین پدرشون رو میگیرن و باعث تصادفات مرگباری میشن مثلا نوید ۰۰۹۸ که ۶ تا بچه مدرسه ای رو زیر کرد
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳الان هم بازداشتگاه هست واسه همین نمیاد
JaMsHiD
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳لطفا اینکه سی ثانیه زود تر به خونه رسیدن رو به قیمت نابود شدن اعصابتون ترجیح ندید . واقعا سه سبقت جانانه بعد از یه کلکل برای دشمن خونیه که ارثتو خورده نه هم وطنت که فقط پنج کیلومتر آروم تر حرکت میکنه .
بعضیا هم با قوطی نوشابه های ایران خودرو هم فاز WRC و لمانز بر میدارن و فکر میکنن همه مثل خودشون ( مایکل شوماخر ) عالی هستن . در حالی که اگه یه ماشین سبقت بگیره ، تو با سرعت ۱۸۰ تا عملا هم خودتو کشتی هم افراد جلویی رو .
جاده رو با پیست اشتباه نگیرید .
محمد
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳من سر یک موضوع کارم به کتک کاری هم رسید.
هفت سال پیش می خواستم سوار سرویس دانشگاه شم، اومدم از عابر پیاده رد شم که دیدم یک پراید خیلی آروم میاد و من فکر کردم داره راه می ده که رد شم و اتفاقا دستم تکون دادم که یعنی دارم رد
می شم سریع اومدم رد شم که دویدم و پشت پام حین دویدن به سپر پلاستیکی سیاه خورد و کیفم خورد به آیینه بغل پراید و آینده بغلش شکست.
یارو پیاده شد قفل فرمون در آورد و کار به فحش کشید و تهش با وساطت بقیه یارو کشید کنار و رفت پی کارش.
حسن
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳در یک کلام ما کثیف ترین احمقانه ترین و شرورانه ترین روش رانندگی را در این کشور خراب شده میبینیم
وقتی خودرو ی یک ایرانی روشن میشه بعدش فقط زبونش کار میکنه از انواع و اقسام فحشها و الفاظ رکیک استفاده میکنه تا حرکات دست و چشم و ابرو
این ملت درسته ادعای زیادی دارن اما کائنات بیشتر از ظرفیت هیچ قومی به انها عطا نمیدهد
رعایت مقررات رانندگی هم مث رعایت اصول اخلاقی نیاز به انسان متمدن باشعور و فهمیده داره که حد و حدود حق خودش را میدونه که این مساله شامل حال ایرانی نمیشه هر ایرانی یک خداوند بر روی زمین است
قطعا با توجه به عدم رعایت فضایل اخلاقی که ایرانیها همه را زیر پا له کردن و با اگاهی از اینکه لباس زیبا بر رذالتهای اخلاقی همچون خیانت و دزدی و کم فروشی و تهمت و افترا و حق خوری و گرانفروش وووووووو پوشاندند و در انجام انها کوشش بسیار مینمایند و هر انسان درستکاری را شماتت کرده و احمق و سفیه میخوانن قطع به یقین همین کثافت و لجن روزگار هم از سرمون زیاده و ناله ی زیادی میکنیم حقمون همینه
سهیل
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳فقط مواظب اینا باش
78-38-68
21-31-61
و حومه
BMW
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳متاسفانه ما ایرانی ها جنبه هیچی رو نداریم متاسفانه
mosafer
۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۳خلایق هرچه لایق…..فهم و فرهنگ اکثریت جامعه رو نگاه کنی به این نتیجه میرسیم که این وضعیت مملکت بی عدالتی نیست بلکه حقمون همینه….افراد با فرهنگ جامعه ما شاید ده درصد کل جامعه باشند در هر زمینه ای..چه رانندگی ،چه در کار کردن،انصاف داشتن،همنوع دوستی،دروغ گویی،ریا و ……….
ADAK
۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۳به نظرم
یکی اینکه باید آموزش ها دوباره از سر گرفته بشه! شاید بعضی دوستان یادشون بیاد زمانی که دادش سیا پخش می شد!!!
خیلی بچه ها تحت تاثیر اون مواقع رانندگی به بزرگترهاشون تذکر میدادن که فلان کار را نکن فلان کار را بکن…
خیلی ها 4-3 دهه پیش گواهینامه گرفتن
و واقعا خیلی قوانین یادشون رفته یا کمرنگ شده
کاش مثل پروانه های نظام مهندسی که میخوان تمدید کنن ، مهندس باید دوره بازآموزی بگذرونه یه همچین چیزی باشه برا گواهینامه های رانندگی
آموزش در تلوزیون ، رادیو شبکه های مجازی و…
اصلا مصوبه هست درصدی از بودجه حاصل از جریمه ها باید صرف آموزش بشه ، که نمی دونم چرا نمیشه!!!
و دوما
با اینکه واقف به تحت فشار بودن مردم از نظر اقتصادی هستم ولی معتقدم جریمه ها ( توجه کنین!!! بعده آموزش) بهتره بشدت افزایش پیدا کنه مثلا 50 برابر قیمت فعلی!!!
اگه خودرو نا ایمنه
اگه جاده ها بده
ولی یه راننده بی فرهنگ با بچه رو زانوش و موبایل تو دستش جرات نکنه رانندگی کنه
به نظرم گواهینامه ی همچین افرادی باید برای همیشه ابطال بشه
MC20
۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۳ADAK عزیز …
جامع و دقیق و مفید گفتید …
افزایش 50 برابری نرخ جریمه رو من هم قبول دارم اما نکته ای که هست اینه که در اون صورت چه ضمانتی هست که راهنمایی و رانندگی با طمع درامد بیشتر مثل الان کیلویی جریمه صادر نکنه ؟؟؟
اگر جریمه چندین برابر شد باید درست و بجا هم صادر بشه …
در این صورت قانون قطعا بازدارنده خواهد بود …
کلا انسان تا مجبور نشه اصلاح نمیشه …
امین
۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۳همه قوا باید بیان پای کار تا فرهنگ رانندگی ما درست بشه یه کم به آمار 17000 کشته فکر کنید فقط کشته شده . قطع عضو و معلولیت و هزینه های مادی و معنوی و زندگیهایی که به هم میریزه خیلی وحشتناکه. من الان 10 ساله که 206 دارم تمام سعی خودم رو کردم که درست رانندگی کنم تا الان به هیچ ماشینی نزدم ولی 5 بار زدن به ماشین من . آقا در حق خودمون رحم کنیم . ما خیابونامون و ماشینامون تعطیل هستند درست عقل خودمون هم تعطیل هست؟ما ملت عجیب و غریبی هستیم به خدا با این رانندگیهامون خدا رحم میکنه به ما که فقط 17000 کشته داریم باید بالای 100000 داشته باشیم. در سال جمعیت یک شهرستان کوچیک به طور کامل کشته میشن . جریمه ها متناسب با تخلفات نیست اون کسی که مست میکنه و رانندگی میکنه باید مثلا 400000 تومان جریمه بشه؟باید یک سوم قیمت ماشینش جریمه بشه که مست پشت ماشین نشینه. جریمه رد شدن از یک چراغ قرمز توی کانادا حدود 20 میلیون تومن به پول ما میشه.