مقایسه بزرگ شاسی‌بلندهای کامپکت، از راوفور و اسپورتیج تا تیگوآن و ایکس‌تریل

رقابتی بزرگ بین کراس‌اوورهای کامپکت سال ۲۰۲۴ شامل دوج هورنت، فورد اسکیپ، هوندا CR-V، کیا اسپرتیج، مزدا CX-50، نیسان روگ، تویوتا رافور و فولکس‌واگن تیگوآن.

زمانی کلمهٔ خودرو تصویر پرفروش‌ترین سدان‌های میان سایز مثل تویوتا کمری و هوندا آکورد را تداعی می‌کرد اما امروز آمریکایی‌ها بیش از هر خودروی دیگری شاسی‌بلند کامپکت می‌خرند. ازاین‌رو، تصمیم گرفته‌ایم رقابت بزرگی بین شاسی‌بلندهای کامپکت بازار در سال ۲۰۲۴ ترتیب دهیم. پرفروش‌ترین خودروی این کلاس یعنی تویوتا رافور با نسخهٔ آفرودی TRD به میدان آمده درحالی‌که برای هوندا CR-V تیپ EX-L را با پیشرانهٔ ۱.۵ لیتری توربو انتخاب کردیم. نیسان روگ (ایکس‌تریل) با تیپ بالا ردهٔ پلاتینوم در اینجا حاضر شده و از فورد بجای شاسی‌بلند آفرودی برانکو اسپرت، کراس‌اوور بسیار محبوب‌تر اسکیپ را در نسخهٔ ST-Line درخواست کردیم.

کیا اسپرتیج با نسخهٔ X-Pro Prestige راهی این رقابت شده و فولکس‌واگن تیگوآن ترجیح داد با نسخهٔ اسپرت R-Line به میدان بیاید. مزدا بجای CX-5 کوچک‌تر کراس‌اوور جدیدتر CX-50 را در نسخهٔ پریمیوم پلاس با موتور ۲.۵ لیتری توربو در اختیارمان قرار داده و دوج هورنت تازه‌وارد با پیشرانهٔ پایهٔ خود به مصاف رقبا رفته است. با اینکه هشت شاسی‌بلند را در این مقایسه داریم، هنوز برخی خودروها غایب هستند که مهم‌ترین آن‌ها شورلت اکوئناکس، هیوندای توسان و سوبارو فورستر هستند زیرا هر سه به‌تازگی نسل جدید یا فیس‌لیفتی را تجربه کرده و هنوز راهی بازار نشده‌اند. به‌جز هوندا با قیمت ۳۷,۹۶۵ دلار، دیگر شاسی‌بلندهای این مقایسه قیمتی بین ۴۰ تا ۴۵ هزار دلار دارند.

مقام هشتم: نیسان روگ

نقاط قوت: کابین لوکس، صندلی‌های عقب مطلوب، تجهیزات استاندارد فراوان

نقاط ضعف: فرمان بی‌احساس، فقدان هیجان رانندگی، مصرف سوخت بسیار بیشتر از اعداد اعلامی

چکیده: نیسان روگ (ایکس‌تریل) خودروی خوبی است تا زمانی که به دیگر کراس‌اوورهای کامپکت بازار نگاه نکنید. این خودرو با کمترین تعداد سیلندر، روی کاغذ مصرف سوخت پایینی دارد اما در دنیای واقعی بیش از ۹ لیتر در هر صد کیلومتر بنزین می‌سوزاند.

مقام هفتم: کیا اسپرتیج

نقاط قوت: قیمت مناسب، تجهیزات و امکانات فراوان، رانندگی ساکت

نقاط ضعف: بسیار کُند، مصرف سوخت متوسط، طولانی‌ترین مسافت توقف

چکیده: بزرگ‌ترین مشکل اسپرتیج پیشرانهٔ پایهٔ ۲.۵ لیتری است که در سربالایی‌ها با مشکل مواجه می‌شود و ازآنجایی‌که باید آن را تحت‌فشار قرار دهید، مصرف سوخت را افزایش می‌دهد اما با انتخاب نسخه‌های هیبریدی و پلاگین‌هیبریدی این مشکل حل خواهد شد.

مقام ششم: تویوتا رافور

نقاط قوت: ظاهر آفرودی در نسخهٔ TRD، فضای زیاد بار و سرنشین، مصرف سوخت واقعی کمتر از رقبا

نقاط ضعف: کابین بیشتر کاربردی است تا زیبا، پیشرانهٔ زمخت و پرسروصدا، کیت آفرود مزاحم در رانندگی جاده‌ای

چکیده: ترکیبی از مصرف سوخت مناسب، کابین کاربردی و قابلیت اطمینان همیشگی تویوتا، دلیل محبوبیت رافور بین خریداران است اما این‌ها نمی‌توانند جایگاه بالایی را در مقایسهٔ ما برای این کراس‌اوور ژاپنی به ارمغان بیاورد هرچند که رافور علاقه‌مندان به تویوتا را راضی خواهد کرد.

مقام پنجم: دوج هورنت

نقاط قوت: شتاب مشابه V8 همی، فضای داخلی اسپرت، شخصیت مشابه هاچ‌بک داغ

نقاط ضعف: مصرف سوخت مشابه V8 همی، صندلی عقب تنگ، سواری خشن روی دست‌اندازها

چکیده: هورنت کراس‌اوور کوچکی برای کسانی است که یک چلنجر می‌خواهند. این خودرو حتی با پیشرانهٔ پایه که قوی‌ترین موتور این جمع به‌حساب می‌آید، مثل یک هاچ‌بک داغ بلندقامت احساس می‌شود اما در داخل از مشکلاتی مثل صندلی‌های تنگ و کمترین فضای بار رنج می‌برد.

مقام چهارم: فورد اسکیپ

نقاط قوت: پیشرانهٔ عالی، مصرف سوخت شگفت‌انگیز، سیستم اطلاعاتی-سرگرمی مناسب

نقاط ضعف: کابین دلگیر، عملکرد ضعیف پدال ترمز، طراحی بیرونی فاقد جذابیت

چکیده: صرف‌نظر از سیستم اطلاعاتی-سرگرمی خوب اسکیپ، کابین این خودرو شبیه چیزی متعلق به دوران ورشکستگی خودروسازان بزرگ آمریکا به نظر می‌رسد زیرا کاهش هزینه‌ها در این کابین سیاه پلاستیکی کاملاً مشهود است. بااین‌حال، اسکیپ با پیشرانهٔ جذاب خود این مشکل را جبران می‌کند.

مقام سوم: هوندا CR-V

نقاط قوت: بسیار جادار، کابین دلپذیر، شاسی جذاب

نقاط ضعف: شتاب و سرعت پایین، فقدان برخی تجهیزات، نمایشگر اطلاعاتی-سرگرمی کوچک

چکیده: بسیاری از چیزهایی که در مورد هوندا آکورد دوست داریم را CR-V در قالب شاسی‌بلند ارائه می‌کند. بااین‌حال، هوندا تیپ‌های بالایی CR-V را فقط با پیشرانهٔ هیبریدی عرضه می‌کند و چون ما می‌خواستیم در این مقایسه فقط روی کراس‌اوورهای غیرهیبریدی تمرکز کنیم، باعث شد CR-V در رتبه‌بندی کمی عقب بیفتد.

مقام دوم: فولکس‌واگن تیگوآن

نقاط قوت: کابین به سایز آمریکایی، ارزش در برابر قیمت در سطح کره‌ای، تنظیم تعلیق به شیوهٔ آلمانی

نقاط ضعف: کمترین قدرت با بیشترین وزن، کنترل‌های لمسی بحث‌برانگیز و نامناسب

چکیده: چیزی که در تیگوآن نشان می‌دهد با یک فولکس‌واگن طرف هستیم، تنظیم شاسی با سیستم تعلیق مناسب است. علاوه بر این، فولکس‌واگن فهمیده که ما به قیمت بسیار اهمیت می‌دهیم و به همین دلیل است که قیمت نمونهٔ مورد آزمایش تیگوآن مشابه اسپرتیج است و این بار سطح تجهیزات مشابهی را هم ارائه می‌کند.

مقام اول: مزدا CX-50

نقاط قوت: تناسبات مناسب استیشن مانند، پیشرانهٔ توربوشارژ قدرتمند، هماهنگی هندلینگ و سواری

نقاط ضعف: صندلی‌های عقب غار مانند، مسرف سوخت نه‌چندان عالی، مشکلات سیستم اطلاعاتی-سرگرمی

چکیده: با وجود مشکلاتی در کابین، ترکیب پیشرانهٔ قدرتمند و شاسی عالی، CX-50 را به خودرویی تبدیل کرد که بیش از همه خواهان رانندگی با آن بودیم. کابین شیک و باکیفیت مزدا هم مکان خوبی برای گذراندن وقت خواهد بود حتی در ترافیک. مزدا با CX-50 ثابت کرده که یک کراس‌اوور کامپکت هم می‌تواند جذاب و هیجان‌انگیز باشد.

مقایسه مشخصات فنی