شگفت‌انگیزترین محصول تاریخ خودروسازان بزرگ (قسمت دوم)

در قسمت قبلی این مطلب با ۱۰ خودرویی آشنا شدیم که در بین محصولات شرکت سازندهٔ خود به دلایل مختلفی متمایز و تعجب‌برانگیز بودند و حالا به تعداد دیگری از این ماشین‌ها خواهیم پرداخت.

همچنین بخوانید:

شگفت‌انگیزترین محصول تاریخ خودروسازان بزرگ (قسمت اول)

عجیب‌ترین و متمایزترین خودروهای تاریخ

رولزرویس سیلور سراف سال ۱۹۹۸

رولزرویس در سدان سیلور سراف بجای پیشرانهٔ ۶.۷۵ لیتری V8 معمول خود از موتور ۵.۴ لیتری V12 ب‌ام‌و استفاده کرد که در سری ۷ و سری ۸ ارائه می‌شد. این اتفاق معقولی بود زیرا پیش از آنکه باواریایی‌ها رولزرویس را بخرند، توافقی بین دو شرکت شکل گرفته بود. بااین‌حال، متأسفانه موتور V12 ب‌ام‌و برای سدان رولزرویس مناسب نبود. هرچند این پیشرانه قوی‌تر از V8 رولزرویس بود اما برای دستیابی به این قدرت باید دور موتور را تا ۵ هزار rpm بالا می‌بردید درحالی‌که در دور حدود ۲ هزار rpm، هشت سیلندر بریتانیایی قدرت به‌مراتب بیشتری تولید می‌کرد. بالا بردن دور موتور در سری ۷ ممکن بود قابل‌قبول باشد اما این چیزی نبود که رانندگان رولزرویس به آن عادت داشته باشند.

هوندا اینسایت سال ۱۹۹۹

نسل اول اینسایت در کنار تویوتا پریوس یکی از اولین خودروهای هیبریدی بازار بود. هوندا قصد داشت در این خودرو مصرف سوخت را تا حد امکان پایین بیاورد و به همین دلیل، در کاهش ضریب درگ حتی از تویوتا هم فراتر رفت. ازاین‌رو، اینسایت با طراحی درگ پایین و چرخ‌های عقب پوشیده، در ظاهر حتی از NSX هم عجیب‌تر بود و می‌توان آن را عجیب‌ترین خودروی تاریخ هوندا دانست.

لینکلن بلک‌وود سال ۲۰۰۲

ساخت وانت لوکس روی کاغذ ایدهٔ جالبی به نظر می‌رسید و به همین دلیل، لینکلن در سال ۲۰۰۲ چنین خودرویی را با نام بلک‌وود به بازار عرضه کرد. بلک‌وود بر اساس پرفروش‌ترین خودروی آمریکا یعنی فورد F150 ساخته شده بود اما اصلاً فروش خوبی نداشت و فقط یک سال تولید شد. لینکلن در سال ۲۰۰۵ با عرضهٔ پیکاپ مارک LT دوباره همین ایده را امتحان کرد و هرچند این بار پاسخ کمی بهتری گرفت اما فروش وانت لوکس هنوز هم قابل‌قبول نبود.

فولکس‌واگن فیتون سال ۲۰۰۲

پس از عرضهٔ فیتون به بازار، منتقدان می‌گفتند درحالی‌که فولکس‌واگن به معنای خودروی مردم است، خودرویی تولید کرده که افراد کمی توان خرید آن را دارند. فیتون بر اساس پلت‌فرم آئودی A8 ولی از فولاد بجای آلومینیوم ساخته شد. این ماشین در بازار سدان‌های فول سایز لوکس با رقبای باسابقهٔ فاصلهٔ بسیار زیادی داشت اما مشکل بزرگ‌تر این بود که خریداران دوست نداشتند لوگویی که در گلف و پولو وجود داشت را روی یک سدان گران‌قیمت ببینند. بااین‌وجود، فیتون پیش از آنکه بی‌سروصدا کنار گذاشته شود، ۱۴ سال روی خط تولید دوارم آورد.

شورلت SSR سال ۲۰۰۳

شورلت از زمان تأسیس در سال ۲۰۱۱ معمولاً به ساخت خودروهایی می‌پرداخت که فروش خوبی داشتند اما SSR یک استثناء بود زیرا این پیکاپ کانورتیبل رترو اصلاً فروش مناسبی را تجربه نکرد. این خودروی عجیبی بود که طراحی آن از پیکاپ‌های سری ادونس دیزاین شورلت (تولید از ۱۹۴۷ تا ۱۹۵۵) گرفته و با پیشرانهٔ ۵.۳ لیتری V8 به بازار عرضه شد. حتی ارائهٔ موتور قوی‌تر ۶ لیتری هم نتوانست نظر خریداران را جلب کند و SSR در سال ۲۰۰۶ کنار گذاشته شد.

روور ۷۵ V8 سال ۲۰۰۳

در زمانی که ام‌جی روور ضررهای هنگفتی را تجربه می‌کرد، مقداری از سرمایه‌ای که باقیمانده بود صرف تبدیل سدان دیفرانسیل جلوی روور ۷۵ به خودرویی محرک عقب شد تا امکان نصب پیشرانهٔ ۴.۶ لیتری موستانگ که از فورد خریداری شده بود فراهم شود. این نسخه با ۲۶۰ اسب بخار قدرت، هرچند سدان قابل‌توجهی بود اما همه می‌دانستند که فروش بالایی نخواهد داشت و بنابراین، ساخت آن در زمانی که سرمایهٔ شرکت رو به اتمام بود کار عاقلانه‌ای به نظر نمی‌رسید.

مرسدس بنز R کلاس سال ۲۰۰۵

پس از شکل‌گیری اتحاد دایملر کرایسلر، مرسدس بنز تصمیم به گسترش سبد محصولات خود گرفت تا طیف خریداران را گسترش دهد. بدین منظور، پس از عرضه و موفقیت مدل‌های کوچک‌تر A کلاس و B کلاس، مرسدس در سال ۲۰۰۵ از مینی‌ون لوکسی بنام R کلاس رونمایی کرد اما هیچ‌کس از انتظار دیدن ستارهٔ سه پر را روی یک مینی‌ون نداشت. همچنین مثل ایدهٔ وانت لوکس، خریداران از مینی‌ون لوکس هم استقبال نکردند و درحالی‌که مرسدس انتظار فروش سالانه ۵۰ هزار دستگاهی را داشت، R کلاس را با فروشی بسیار کمتر، در سال ۲۰۱۳ کنار گذاشت هرچند که در چین به دلیل محبوبیت بیشتر همچنان تا سال ۲۰۱۷ عرضه می‌شد.

لکسوس LFA سال ۲۰۱۰

لکسوس در سال ۱۹۸۹ کار خود را با تولید سدان‌های لوکس آغاز کرد و بعداً شاسی‌بلندها و کوپه‌های اسپرت را هم به سبد محصولات خود افزود اما هیچ‌کدام از این خودروها، حتی IS F سال ۲۰۰۷، هیچ اشاره‌ای به ساخت سوپراسپرتی مثل LFA نداشتند. برند لوکس تویوتا قصد داشت در اولین تلاش خود در این زمینه، کتاب قوانین سوپراسپرت‌ها را بازنویسی کند. LFA با یک پیشرانهٔ ۴.۸ لیتری V10 که ۵۶۰ اسب بخار قدرت داشت، شگفت‌انگیزترین خودرویی محسوب می‌شود که لکسوس تاکنون ساخته است.

آستون‌مارتین سیگنت سال ۲۰۱۱

هیچ‌کس انتظار ساخت خودرویی مثل سیگنت را از آستون‌مارتین نداشت. این یک هاچ‌بک شهری تویوتا IQ با تجهیزات بیشتر، طراحی جدید جلو و قیمت بسیار گران‌تر بود. آستون‌مارتین معتقد بود برای سیگنت بازاری وجود خواهد داشت اما بعداً مشخص شد خریداران این هاچ‌بک کوچک گران‌قیمت بسیار کمتر از چیزی است که سازندهٔ بریتانیایی انتظار داشت.

فراری FF سال ۲۰۱۱

FF خودروی کاملاً متفاوتی در تاریخ فراری بود. این یک شوتینگ بریک چهارچرخ محرک از شرکتی بود که هیچ‌کس انتظار ساخت چنین مدلی را از آن نداشت. هرچند در FF چرخ‌های جلو صرفاً در سرعت‌های پایین نیرو می‌گرفتند اما فراری آن را یک انقلاب در دنیای خودروی توصیف کرد. FF سوپراسپرتی بود که می‌توانست چهار نفر را به‌راحتی در خود جای دهد.

ب‌ام‌و i8 سال ۲۰۱۴

i8 دومین خودروی موتور وسط تاریخ ب‌ام‌و پس از M1 دههٔ ۷۰ بود. i8 همچنین با بدنهٔ فیبر کربنی تقویت‌شده با پلاستیک و پیشرانهٔ ۱.۵ لیتری سه سیلندر توربوشارژ هیبریدی، هیچ شباهتی به یک ب‌ام‌و معمولی نداشت. ظاهر چشمگیر خودرو هم به‌گونه‌ای طراحی شده بود که تا حد امکان ضریب درگ پایینی داشته باشد. هرچند i8 خودروی بسیار گرانی بود اما ب‌ام‌و در زمان خاتمهٔ تولید آن در سال ۲۰۲۰ اعلام کرد که این موفق‌ترین خودروی اسپرت جهان با پیشرانه هیبریدی بوده است.

کادیلاک بلک‌وینگ سال ۲۰۱۹

پیشرانهٔ V8 توئین توربوی بلک‌وینگ کادیلاک با ۴.۲ لیتر حجم و تولید ۵۵۰ اسب بخار قدرت (۱۳۱ اسب بخار در هر لیتر)، موتور قابل‌توجهی بود ولی کادیلاک تنها دو سال از این موتور و فقط در سدان CT6 استفاده کرد و پیشرانه‌ای که می‌توانست سال‌ها در سینهٔ خودروهای مختلف جای گیرد را خیلی زود کنار گذاشت. هرچند نام بلک‌وینگ بعداً در مدل‌های CT4-V و CT5-V استفاده شد اما هیچ‌کدام از این سدان‌ها پیشرانهٔ بلک‌وینگ را زیر کاپوت ندارند و پیشرانهٔ ۶.۲ لیتری V8 سوپرشارژر CT5-V بلک‌وینگ با ۶۶۸ اسب بخار قدرت یا ۱۰۸ لیتر در هر لیتر، فاصلهٔ زیادی با موتور بلک‌وینگ دارد.

پایان