بهترین سوپراسپرت‌های V12 تاریخ، از میورا تا والکری

در طول تاریخ، سوپراسپرت‌های زیادی با پیشرانهٔ V12 ساخته شده‌اند اما از بین همهٔ آن‌ها، کدام مدل‌ها بهترین هستند؟ پاسخ این سؤال را در ادامه خواهیم داد.

آستون‌مارتین One-77

هرچند One-77 مثل والکری از پیشرانهٔ V12 استفاده می‌کند اما برخلاف برادر مسابقه‌ای جاده‌ای خود، این یک گرند تورر لوکس و راحت است. One-77 همچنین از راننده با صدای پیشرانه‌ای پذیرایی می‌کند که رقیب بهترین کنسرت‌های موسیقی جهان است. پیشرانهٔ ۷.۳ لیتری تنفس طبیعی این ماشین که با کمک کاسورث توسعه پیدا کرد، ۷۶۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کند.

پاگانی زوندا F

هرچند زوندا C12 نقطهٔ آغاز شرکت هوراچیو پاگانی بود اما زوندا F اولین حرکت جدی این شرکت نوپای ایتالیایی محسوب می‌شد. این مدل که در دو نسخهٔ کوپه و رودستر تولید شد، بزرگ‌ترین بازمهندسی زوندا تا آن زمان محسوب می‌شد. هرچند در سینهٔ زوندا F همچنان پیشرانهٔ ۷.۳ لیتری V12 مرسدس قرار داشت اما با تغییراتی، خروجی آن به ۶۵۰ اسب بخار قدرت و ۷۸۰ نیوتن متر گشتاور رسید.

لامبورگینی میورا

میورا اولین سوپراسپرت موتور وسط جهان محسوب می‌شود. این ماشین با یک پیشرانهٔ ۳.۹ لیتری V12 که به‌صورت عرضی نصب شده و ابتدا تنها ۳۵۰ اسب بخار قدرت داشت، با حداکثر سرعت ۲۹۰ کیلومتر بر ساعت، به سریع‌ترین خودروی تولیدی زمان خود تبدیل شد.

بوگاتی EB110

هرچند همهٔ ما بوگاتی را با ویرون و شیرون می‌شناسیم ولی EB110 هم سریع‌ترین خودروی زمان خود بود. این سوپرکار حتی طبق استانداردهای امروزی هم بسیار سریع است. این ماشین با پیشرانهٔ ۳.۵ لیتری V12 چهار توربو که در قوی‌ترین نسخه ۶۱۲ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد، ظرف تنها ۳.۶ ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر بر ساعت می‌رسید و به حداکثر سرعت ۳۵۰ کیلومتر بر ساعت دست میافت.

فراری F50

F40 یکی از خارق‌العاده‌ترین محصولات تاریخ فراری بود و به همین دلیل، جانشین آن وظیفهٔ بسیار سنگینی بر عهده داشت اما F50 این کار با به‌طور تحسین‌برانگیزی انجام داد. دلیل اصلی این موضوع، استفاده از پیشرانهٔ خودروی فرمول یک فراری بود یعنی موتوری که آلن پراست و نایجل منسل در سال ۱۹۹۰ در فراری ۶۴۱ با آن مسابقه می‌دادند. این موتور ۴.۷ لیتری در F50 قدرتی ۵۲۰ اسب بخاری داشت.

لامبورگینی دیابلو

دیابلو جانشین کانتاش افسانه‌ای و اولین لامبورگینی بود که از سد سرعت ۲۰۰ مایل بر ساعت یا ۳۲۰ کیلومتر بر ساعت عبور کرد. این خودرو که یازده سال تولید شد، با پیشرانهٔ ۵.۷ لیتری V12 که بعداً به ۶ لیتری تبدیل شد و ظاهری که قدیمی نمی‌شد، به شهرت لامبورگینی کمک شایانی کرد. قدرت دیابلو از ۴۸۵ اسب بخار در زمان معرفی به ۵۷۵ اسب بخار در قوی‌ترین نسخه رسید.

مرسدس بنز CLK GTR

این ماشین قطعهٔ مهمی از تاریخ موتوراسپرت مرسدس است و به لطف سلطهٔ این برند بر مسابقات قهرمانی فیا GT در اواخر دههٔ ۹۰ متولد شد. از نسخهٔ جاده‌ای CLK GTR فقط ۲۵ دستگاه به الزام قوانین مسابقات ساخته شد. CLK GTR به پیشرانهٔ ۶.۹ لیتری V12 مجهز بود که ۶۳۰ اسب بخار قدرت داشت و بعداً در نسخهٔ سوپراسپرت به ۷.۳ لیتری با ۶۶۴ اسب بخار قدرت تبدیل شد.

فراری ۵۹۹ GTO

فراری در طول تاریخ خود تنها سه بار از نام GTO استفاده کرده است که آخرین نمونهٔ آن در مدل ۵۹۹ بود. پیشرانهٔ ۶ لیتری دوازده سیلندر F140 قابل‌اعتماد فراری در اینجا تقویت شده و ۶۷۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. به لطف این نیرو، ۵۹۹ GTO در کمتر از ۱۰ ثانیه از صفر به سرعت ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت دست پیدا می‌کرد.

لامبورگینی اونتادور SVJ

وقتی حتی لامبورگینی هم تسلیم می‌شود و به تکنولوژی هیبریدی در سوپرکار جدید روئلتو روی می‌آورد، باعث می‌شود اونتادور SVJ را بیشتر تحسین کنیم. این یکی از آخرین سوپراسپرت‌های V12 واقعی بوده و به‌عنوان یکی از وحشی‌ترین سوپرکارهای سال‌های اخیر شناخته می‌شود. در SVJ قدرت پیشرانهٔ ۶.۵ لیتری تنفس طبیعی لامبورگینی به ۷۷۰ اسب بخار رسید.

پاگانی هوآیرا R

هوآیرا R سوپراسپرتی مخصوص پیست از شرکتی بود که واقعاً فراری و لامبورگینی را برآشفت. در این نسخه، قدرت موتور ۶ لیتری V12 تنفس طبیعی مرسدس به ۸۵۰ اسب بخار رسید و تا بیش از ۹ هزار rpm دور می‌گرفت. شاید جالب‌ترین واقعیت در مورد موتور هوآیرا R اما وزن آن باشد که تنها ۱۹۸ کیلوگرم است.

فراری انزو

انزو هم یکی دیگر از ساخته‌های فوق‌العادهٔ تاریخ مارانلو است که راه F40 و F50 را ادامه داد. پیشرانهٔ ۶ لیتری V12 تنفس طبیعی انزو بدون شک یکی از بهترین موتورهای دههٔ طلایی سوپراسپرت‌ها بود. این پیشرانه با ۶۶۰ اسب بخار قدرت باعث شد انزو بتواند بیش از سه ثانیه سریع‌تر از پورشه کاررا GT یک دور پیست نوربرگ‌رینگ را طی کند.

آستون‌مارتین والکری

والکری افراطی‌ترین محصول تاریخ آستون‌مارتین محسوب می‌شود. این ماشین یک پیشرانهٔ ۶.۵ لیتری V12 تنفس طبیعی ساخت کاسورث را با تکنولوژی فرمول یک و طراحی آدریان نیوی ترکیب کرده است. موتور V12 والکری شاهکاری است که تا ۱۱ هزار rpm دور می‌گیرد و به‌تنهایی ۱۰۰۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کند. سیستم هیبریدی هم ۱۶۰ اسب بخار به این رقم می‌افزاید.

لامبورگینی مورسیه‌لاگو

نوهٔ میورا، جانشینی شایسته برای پدربزرگ افسانه‌ای خود بود. مورسیه‌لاگو از نسخهٔ تکامل‌یافتهٔ همان پیشرانهٔ دوازده سیلندری استفاده می‌کرد که در سینهٔ پیشینیان آن قرار داشت و در اینجا حجم موتور تا ۶.۵ لیتر افزایش پیدا کرد. مورسیه‌لاگو در آخرین نسخهٔ خود یعنی سوپرولوچه، با ۶۷۰ اسب بخار قدرت، از قلمروی سوپراسپرت‌ها فراتر رفت و به دستهٔ هایپرکارها وارد شد.

مازراتی MC12

MC12 برای نشان دادن بازگشت مازراتی به مسابقات ساخته شد. این خودرو بر اساس فراری انزو شکل گرفته و از همان پیشرانهٔ ۶ لیتری V12 استفاده می‌کرد. با این حال، MC12 توانست حدود یک ثانیه سریع‌تر از پسرعموی مارانلویی خود پیست نوربرگ‌رینگ را طی کند تا نشان دهد لوگوی نیزهٔ سه‌شاح حرف‌های زیادی برای گفتن دارد.

فراری ۸۱۲ کامپتیزیونه

۸۱۲ کامپتیزیونه جدیدترین ساختهٔ V12 فراری و احتمالاً آخرین محصول تولیدی مارانلو است که به توربوشارژرها و سیستم‌های هیبریدی با قاطعیت نه می‌گوید. در سینهٔ کامپتیزیونه یکی از فوق‌العاده‌ترین پیشرانه‌های V12 تاریخ قرار گرفته است. این یک ۶.۵ لیتری تنفس طبیعی است که ۸۳۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کند و ۸۱۲ را بیشتر شبیه یکی از رمان‌های درام شکسپیر کرده است.

مک‌لارن F1

مک‌لارن F1 با دستیابی به سرعت ۳۸۶ کیلومتر بر ساعت، برای ۱۲ سال رکورددار سریع‌ترین خودروی تولیدی جهان بود. چنین سرعت فوق‌العاده‌ای به لطف پیشرانهٔ ۶.۱ لیتری V12 تنفس طبیعی ساخت ب‌ام‌و حاصل شد که ۶۲۷ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. انتظار می‌رود ارزش F1 طی سال‌های آینده حتی از ۲۰ میلیون پوند هم فراتر برود که نشان از جذابیت فوق‌العادهٔ آن دارد.

گوردون موری T.50

گوردون موری از چند چیز در مک‌لارن F1 خوشش نمی‌آمد و به همین دلیل، این را طراحی کرد. T.50 با پیشرانهٔ ۴ لیتری V12 تنفس طبیعی کاسورث که ۶۶۳ اسب بخار قدرت تولید می‌کند در کنار وزن تنها ۹۸۶ کیلوگرم، خالص‌ترین خودروی جهان و آخرین سوپراسپرت آنالوگ محسوب می‌شود و می‌توان گفت به‌احتمال‌زیاد، دیگر چیزی بهتر از این ساخته نخواهد شد.