انتخاب بهترین خودروی اسپرت سال 2024 ؛ از 911 تا موستانگ و لامبورگینی

۹ خودروی اسپرت هیجان‌انگیز، دو روز آزمایش در پیست، دو روز رانندگی در جاده‌های عمومی و نهایتاً انتخاب دو برنده

خودروی پرفورمنس سال روداندترک چیزی بیش از یک جایزه است. این رقابت نشان می‌دهد که هم‌اکنون در چه وضعیتی از پرفورمنس خودروها قرار داریم. این یک گام به جلو نسبت به سال گذشته و یک گام عقب‌تر از سال آینده است. امسال ۹ خودرو برای حضور در رقابت به مجموعهٔ اتومبیلرانی تاندرهیل کالیفرنیا آمده‌اند. همهٔ شرکت‌کنندگان امسال پیشرانه‌های درون‌سوز دارند اما ترکیب آن‌ها بسیار متنوع بوده و از مدل‌های چهار سیلندر تا V10، محرک جلو تا چهارچرخ محرک، تنفس طبیعی تا توربوشارژ هیبریدی و موتور جلو تا موتور وسط و موتور عقب در بین خودروها دیده می‌شود.

امسال اما برای اولین بار، رقابت خودروی پرفورمنس سال روداندترک به دو بخش زیر ۱۰۰ هزار دلار و بالای ۱۰۰ هزار دلار تقسیم شده است و بنابراین، دو برنده خواهیم داشت. آزمایش‌کنندگان روداندترک، طی دو روز با تمام خودروها در پیست تاندرهیل رانندگی می‌کنند و سپس دو روز رانندگی در جاده‌های عمومی کالیفرنیا انجام می‌شود. همچنین رانندهٔ آزمایش روداندترک هم با خودروها اقدام به ثبت لپ تایم در پیست تاندرهیل می‌کند.

گروه زیر ۱۰۰ هزار دلار

هرکسی موستانگ دارک هورس را بخرد، اوقات خوشی را سپری خواهد کرد. این ماشین در پیست بسیار توانمند است که این توانایی از فرمولی آشنا ناشی می‌شود اما موتور ۵ لیتری V8 حالا ۵۰۰ اسب بخار قدرت دارد، سیستم تعلیق هیچ‌گاه به این خوبی تنظیم نشده بود و گیربکس شش سرعتهٔ دستی ترمک هم عملکرد مطلوبی دارد. این ماشین در پیست بسیار هیجان‌انگیزتر از جاده است که با توجه به وزن سنگینش، عجیب به نظر می‌رسد. بااین‌حال، دارک هورس برخی انتظارات را برآورده نمی‌کند و برای مثال، کیفیت متریال داخلی آن جالب نیست.

ب‌ام‌و M2 ویژگی‌های خوب زیادی مثل ترمزها و پیشرانهٔ ۳ لیتری توئین توربوی فوق‌العاده دارد اما ظاهر زشت این کوپه شخصیت جذابش را پنهان کرده است. این خودرویی است که مثل مزدا میاتا احساس می‌شود اما با قدرتی بسیار بیشتر. M2 تحسین‌های زیادی را برانگیخت اما قیمت بیش از ۷۵ هزار دلاری باعث تردید می‌شود. این بهترین خودروی حال حاضر ب‌ام‌و به‌حساب می‌آید اما خودروهای دیگری هم هستند که رانندگی به این خوبی دارند و ظاهرشان این‌قدر زشت نیست.

نیسان Z نیسمو جذاب‌تر از چیزی است که انتظار داشتیم. این یک کوپهٔ دیفرانسیل عقب متعادل است اما گیربکس اتوماتیک اجباری نیسمو خسته‌کننده خواهد بود. تبدیل Z به نیسمو نتیجهٔ تغییراتی دقیق مثل کمک‌فنرهای سفت‌تر، لاستیک‌های پهن‌تر و قدرت بیشتر است. این نوعی ارتقاء است که فقط کارخانه می‌تواند انجام دهد اما عمیقاً از عدم ارائهٔ گیربکس دستی ناامید هستیم.

آکورا اینتگرا تایپ S، برندهٔ بخش زیر ۱۰۰ هزار دلار

اینتگرا تایپ S تمام پرفورمنس خود را از سیویک تایپ R گرفته است که سال گذشته عنوان خودروی پرفورمنس روداندترک را کسب کرد. این ماشین ترمزهای فوق‌العاده، تعادل خوب در سرعت‌های بالا و پیشرانهٔ جذابی دارد. تایپ S روی جاده نیز به‌عنوان یک خودرو روزمره با مصرف سوخت مناسب، فضایی برای چهار نفر و صندوق بار بزرگ، عالی خواهد بود. اینکه اینتگرا می‌تواند بدون مشکل با خودروهای بسیار قوی‌تر و گران‌تر همگام شود، گواهی بر شایستگی آن است.

تایپ S در بازار جایگاهی را پر می‌کند که زمانی خودروهای قدیمی مثل ب‌ام‌و ۲۰۰۲ در آن حضور داشتند یعنی خودروهای اسپرت کوچک که هم هیجان‌انگیز بوده و هم برای استفاده‌های روزمره مناسب هستند. این‌ها قوی‌ترین خودروهای بازار نیستند بلکه خودروهایی هستند که با قدرت معقول، رانندگی جذابی دارند. البته تایپ S با قیمت حدود ۵۲ هزار دلار، اینتگرای گرانی است اما در این رقابت کمترین قیمت را دارد. در دنیای واقعی، قیمت بسیار مهم است و به همین دلیل، عنوان خودروی پرفورمنس سال ۲۰۲۴ روداندترک به اینتگرا تایپ S می‌رسد.

گروه بالای ۱۰۰ هزار دلار

استراتو پیشرانه و گیربکس عالی مثل دیگر هوراکان‌ها دارد اما شخصیتی متفاوت را به نمایش می‌گذارد. هنگام رانندگی در پیست، میان‌بر زدن و عبور از روی چمن‌ها برای همه جذاب بود. جنگ بی‌پایان بین بیش‌فرمانی و کم‌فرمانی هرگز این‌قدر هیجان‌انگیز نبوده است. این بهترین سوپرکار جهان برای کسانی است که بیش از لپ تایم، به تفریح اهمیت می‌دهند زیرا استراتو در پیست فقط از نیسان و آکورا سریع‌تر بود.

کوروت E-Ray خودرویی بزرگ و سنگین احساس می‌شود اما بسیار توانمند است. این ماشین ۶۵۵ اسب بخار قدرت دارد که رقم چشمگیری است اما چشمگیرتر آنکه تمام این قدرت به‌خوبی به آسفالت منقل می‌شود. گیربکس نیز حتی در حالت تمام‌اتوماتیک عالی است. بااین‌حال، E-Ray فاقد دیوانه‌بازی‌های Z06 است و روداندترک به دنبال دیوانه‌ها می‌گردد.

مونو اساساً یک خودروی فرمول سه با گلگیر پلاک است. این ماشین که از سنت بریتانیا در ساخت خودروهای مسابقه‌ای بهره می‌برد، از تعلیق پیچیدهٔ پوشراد و گیربکس سکوئنشال بهره می‌برد. موتور ۲.۵ لیتری فورد تنها ۳۱۵ اسب بخار قدرت تولید می‌کند اما مونو بسیار سبک است و پشت فرمان تجربهٔ رانندگی در مسابقه را القا می‌کند. افسوس که مونو صندلی دیگری برای به اشتراک گذاشتن این تجربه ندارد.

کاررا T با کاهش وزن و انتقال قدرت سادهٔ محرک عقب، ویژگی‌های جذاب ۹۱۱ را تقویت می‌کند. از برخی جهات، مثل فرمان، شیفتر و وضعیت صندلی‌ها، این بهترین خودروی رقابت است و اگر قرار باشد برای رانندگی روزانه خودرویی را انتخاب کنیم، آن کاررا T است. این ماشین آن‌قدر اعتمادبه‌نفس دارد که اگر پشت فرمان اشتباه کنید، رفتار درست را به شما می‌آموزد. کاررا T فقط هیجان خالصی که در پیست می‌خواهیم را ندارد.

فراری ۲۹۶ GTB، برندهٔ بخش بالای ۱۰۰ هزار دلار

فراری ۲۹۶ GTB خودرویی است که ارزش تمام قیمت خود را دارد. با ۸۳۰ اسب بخار قدرت، این ماشین باید ترسناک باشد اما کاملاً قابل‌کنترل بوده و سیستم کمکی هیبریدی تقریباً نامرئی است. فراری به‌قدری خوب از قدرت استفاده می‌کند که با وجود محدودیت‌های کشش انتقال قدرت محرک عقب، ظرف تنها ۲.۴ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت می‌رسد. این خودرویی بسیار سریع و درعین‌حال بسیار قابل پیش‌بینی است.

البته ۲۹۶ GTB خودروی کاملاً بی‌نقصی نیست. فراری خودرویی ساخته که عالی برای رانندگی و وحشتناک برای استفاده است زیرا تعداد زیادی از کنترل‌ها با نمونه‌های لمسی جایگزین شده و نمایشگرها به‌خوبی نتوانسته‌اند جایگزین آمپرهای سنتی شوند. بااین‌حال، این‌ها انتقاداتی نیستند که از شکوه ۲۹۶ GTB کم کنند. علاوه بر این، برخی ممکن است قیمت نیم میلیون دلاری این سوپرکار را گزاف بدانند اما هیچ خودروی دیگری حتی با قیمت بیشتر هم وجود ندارد که پرفورمنسی بهتر از این داشته باشد و ۲۹۶ استاندارد جدیدی را تعیین کرده است.

لپ تایم خودروها در پیست تاندرهیل