پنج کانسپتی که ای‌کاش تولید می‌شدند

بسیاری از خودروسازان معتبر جهانی در نمایشگاه‌های مختلف خودرو برای نشان دادن توانایی‌هایشان اقدام به معرفی خودروهای کانسپت می‌کنند که بسیاری از آن‌ها واقعاً جذاب هستند؛ اما عمدتاً اکثر این کانسپت‌های جذاب در حد همان یک نمونه باقی‌مانده و هرگز به خط تولید نمی‌رسند چراکه یا بسیار آینده‌نگر و غیرواقعی هستند یا اینکه برای تولید انبوه بیش‌ازاندازه گران‌قیمت هستند؛ اما این بدان معنا نیست که این کانسپت‌ها نتوانسته‌اند به‌اندازهٔ کافی توجهات را به خود جلب کنند زیرا بسیاری از این خودروها مفهومی حتی تا حد زیادی هم موردتوجه و استقبال طرفداران قرار می‌گیرند اما بااین‌حال بازهم به تولید نمی‌رسند؛ بنابراین در این مطلب قصد داریم به معرفی پنج کانسپتی (در اصل شش کانسپت) بپردازیم که آرزو داشتیم به تولید می‌رسیدند.

کادیلاک سی‌یِن و سیکستین

سال معرفی ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳

سبد محصولات کادیلاک طی دوران جدید کم‌وبیش امیدوارکننده بوده است اما می‌توانست بسیار بیشتر از این جذاب باشد. برای پی بردن به دلیل این ادعا باید به نمایشگاه خودروی دیترویت سال‌های ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳ بازگردیم یعنی زمانی که این برند لوکس و اصیل آمریکایی به ترتیب کانسپت‌های سی‌ین و سیکستین را رونمایی نمود. این خودروهای لوکس نمایندهٔ دو دیدگاه کاملاً متفاوت بودند اما هر دو به یک اندازه جذاب بودند. سی‌ین (Sien) یک سوپراسپرت موتور وسط بود که به یک پیشرانهٔ ۷.۵ لیتری V12 با ۷۵۰ اسب بخار قدرت مجهز شده بود درحالی‌که سیکستین (Sixteen) یک سدان فول سایز لوکس با یک نیروگاه عظیم ۱۳.۶ لیتری V16 بود. این موتور نیروی ویرانگری برابر با ۱۰۰۰ اسب بخار و گشتاور خردکننده‌ای معادل ۱۳۵۵ نیوتن متر تولید می‌کرد. البته مشخص است که چنین نیروگاه غول‌پیکری برای یک خودروی تولیدی غیرقابل‌تصور و غیرعملی است اما طراحی سیکستین و سی‌ین ارزش تولید را داشت.

فورد برانکو

سال معرفی ۲۰۰۴

فورد برانکو یکی از مشهورترین SUVهای دنیا است که بین سال‌های ۱۹۶۶ تا ۱۹۹۶ تولید شد اما در این سال تولید برانکو بدون معرفی جایگزین یا نسل جدید خاتمه یافت. سپس هشت سال بعد، فورد نسخهٔ کانسپتی از برانکو جدید را در نمایشگاه دیترویت ۲۰۰۴ رونمایی کرد که همهٔ طرفداران این SUV جان‌سخت آمریکایی را به بازگشتش امیدوار نمود اما متأسفانه این اتفاق روی نداد و خبری از تولید برانکو جدید نشد. بااین‌حال چندی پیش فورد رسماً اعلام کرد که در سال ۲۰۱۹ نسل جدید برانکو تولید خواهد شد. هرچند به‌احتمال‌زیاد برانکو جدید با پیشرانه‌های اکوبوست و تنفس طبیعی فورد عرضه خواهد شد اما کانسپت برانکو ۲۰۰۴ پیشرانهٔ کاملاً متفاوتی داشت چراکه این کانسپت از یک موتور ۲ لیتری توربودیزل با ۱۳۰ اسب بخار قدرت و ۳۳۰ نیوتن متر گشتاور استفاده می‌کرد. این آفرودر توانا که ساختاری تمام آلومینیومی داشت، در طراحی با الهام از نسل‌های اول برانکو شکل گرفته بود. درهرحال می‌توان خوشحال بود که فورد برانکو به‌زودی بازخواهد گشت.

ولوو T6

سال معرفی ۲۰۰۵

خودروهای هات رود در آمریکا بسیار معروف و البته محبوب و پرطرفدار هستند. در همین رابطه، ولوو در نمایشگاه سما ۲۰۰۵ کانسپتی بنام T6 را معرفی نمود که یک هات رود مدرن بود. با توجه به رویکرد معقول و عمل‌گرایانهٔ ولوو، ساخت چنین کانسپتی توسط این سازندهٔ سوئدی بسیار عجیب و غیرقابل درک بود. بااین‌حال این هات رود جذاب به یک پیشرانهٔ ۲.۹ لیتری شش سیلندر خطی توئین توربو مجهز شده بود که ۳۰۰ اسب بخار قدرت داشت. کانسپت ولوو T6 با استفاده از این موتور می‌توانست به حداکثر سرعت ۳۳۵ کیلومتر در ساعت دست پیدا کند.

لامبورگینی میورا

سال معرفی ۲۰۰۶

لامبورگینی در طول سال‌های فعالیتش کانسپت‌های جذاب زیادی را معرفی کرده است اما کانسپت میورا که در سال ۲۰۰۶ معرفی شد، خودرویی است که باید به خاطر عدم تولید آن بسیار سوگواری کرد. این کانسپت در اصل یک نسخهٔ رترو از میورای کلاسیک افسانه‌ای بود به‌گونه‌ای که طراحی کلاسیک میورا را با المان‌های مدرن تلفیق کرده و استایل بسیار زیبا، جذاب و خاطره‌انگیزی را به نمایش گذاشته بود. این کانسپت که به مناسبت چهلمین سالگرد معرفی میورای اصلی ارائه شد، بر روی پلت‌فرم مدل گالاردو ساخته شده بود و به همین دلیل بارقه‌هایی برای تولید آن وجود داشت ولی هرگز چنین نشد.

AMC AMX/3

سال معرفی ۱۹۷۰

شما را نمی‌دانیم ولی ما هرگاه به یاد کانسپت AMC AMX/3 می‌افتیم غمگین می‌شویم. این خودرو را می‌توان یکی از بهترین طراحی‌های دوران خود دانست اما متأسفانه هیچ‌گاه به خط تولید راه پیدا نکرد. آمریکن موتورز، AMX/3 را به‌عنوان نسل سوم مدل AMX خود در نظر گرفته بود و برای اولین بار نسخهٔ پروتوتایپ بدون موتور آن‌را صرفاً به‌عنوان یک نمونهٔ نمایشی در نمایشگاه خودروی شیکاگو رونمایی کرد. بدنهٔ این خودرو تماماً از فایبرگلاس ساخته شده بود و برای پیشرانهٔ آن‌هم یک واحد ۶.۴ لیتری V8 در نظر گرفته شده بود که در وسط خودرو نصب می‌شد. آمریکن موتور قصد تولید AMX/3 را داشت اما به دلیل افزایش هزینه‌ها نهایتاً پروژهٔ تولید آن لغو شده و تنها پنج پروتوتایپ از آن ساخته شد. واقعاً حیف؛ AMC AMX/3 خودرویی عالی برای اوایل دههٔ ۷۰ میلادی بود.