اولین تجربه رانندگی با فولکس‌واگن اطلس کراس اسپورت 2020

فولکس‌واگن اطلس کراس اسپورت ۲۰۲۰ به تازگی وارد نمایندگی‌های فروش شده و همه با دیدن آن این جمله را خواهند گفت: “یک کراس اوور دیگر!” این خودرو طبق کلاس‌بندی EPA در دسته کامپکت ها (جمع‌وجور) قرار می‌گیرد اما اصلاً خودروی کوچکی نیست… رقبای این خودرو همچون فورد اج، هوندا پاسپورت و جیپ گرند چروکی هم خودروهای کوچکی محسوب نمی‌شوند. برنامه ریزان تولید شاید شورولت بلیزر، نیسان مورانو و تویوتا ۴ رانر را نیز به عنوان بازیگرانی مهم در این زمین به حساب بیاورند.

بسیاری از خودروهای یاد شده به‌طور قابل‌توجهی ارتقا یافته و یا مثل بلیزر کاملاً نسل عوض کرده‌اند. در طیف مقابل هم تویوتا ۴ رانر قرار دارد که آخرین بازطراحی آن به یک دهه پیش بازمی‌گردد. خب گیربکس ۵ سرعته اتوماتیک هنوز هم باعث برنده شدن می‌شود نه؟!

اضافه شدن پسوند کراس اسپورت به اطلس سه‌ساله می‌تواند به معنی ارتباط دو خودرو با یکدیگر باشد، این‌طور نیست؟ فولکس‌واگن اطلس و اطلس کراس اسپورت در یک خط تولید در چاتانوگا تولید می‌شوند. مدل میان سایز اطلس جایگزین توارگ در آمریکای شمالی شده ولی اطلس کراس اسپورت قرار است جایگزین چه چیزی باشد؟!

فولکس‌واگن می‌گوید این کراس اوور دو ردیفه جایگزین هیچ خودرویی نیست. این خودرو هم همان مشتریان اطلس را هدف گرفته با این تفاوت که کراس اسپورت باب میل افرادی است که نیازی به ردیف سوم صندلی‌ها ندارند.

اطلس کراس اسپورت در ۸ تریم با نام های S، SE، SE w/Tech، SE w-Tech R-Line، SEL، SEL R-Line، SEL پریمیوم و SEL پریمیوم R-Line عرضه می‌شود. مدل پایه این خودرو ارزان‌ترین کراس اوور کلاس خود بوده اما همانند رقبا، تریم های بالاتر با سفارش چند آپشن مرز قیمت ۵۰ هزار دلار را رد می‌کنند.

اطلس کراس اسپورت هم مثل اطلس به‌صورت استاندارد با پیشرانه ۴ سیلندر ۲ لیتری توربویی عرضه می‌شود که قدرت ۲۳۵ اسب بخاری و گشتاور ۳۵۰ نیوتون متری دارد. یک پیشرانه ۶ سیلندر ۳.۶ لیتری با خروجی ۲۷۶ اسبی نیز در دسترس است. ظرفیت یدک کشی دو مدل ۴ و ۶ سیلندر نیز به ترتیب برابر با ۹۰۷ و ۲۲۶۸ کیلوگرم می‌باشد. هر دو پیشرانه با گیربکس ۸ سرعته اتوماتیک همکاری می‌کنند.

هم‌اکنون شاید با خود فکر کنید کم شدن یک ردیف صندلی از اطلس باعث شود کراس اسپورت هندلینگ و دینامیک سواری بهتری داشته باشد اما تفاوت وزن هر دو خودرو به چند کیلوگرم ختم می‌شود. مصرف سوخت این خودرو نیز نسبت به اطلس استاندارد به‌صورت ناچیزی بهبود یافته است. تست مختصر ما نشان داد که این دو خودرو از نظر پرفورمنس هم تفاوت چندانی دارند.

مسیر تست ما شامل بخش‌های شلوغی در کانادا بود. در کل مسیری را طی کردیم که ترافیک گاهاً شدیدی نیز داشت و کلا با این خودرو حدود ۱۵۰ کیلومتر را طی کردیم.

اگرچه زمان صرف شده برای تست اطلس کراس اسپورت خیلی زیاد نبود اما ما این خودرو را دوست داشتیم. خودروی موردبحث صدای نسبتاً کمی داشته و البته باید به این نکته اشاره کنیم که یک کراس اسپورت های ما به لاستیک‌های زمستانی مجهز شده بودند.

آیا پیشرانه کراس اوور فولکس در مسیرهای شیب‌دار مشکلی داشت؟ پیشرانه ۶ سیلندر اصلاً و پیشرانه ۲ لیتری نیز همین‌طور. البته پیشرانه کم‌توان‌تر صدای بیشتری تولید می‌کرد و این طبیعی بود زیرا باید تحت‌فشار بیشتری قرار می‌گرفت. حس فرمان نیز خوب بود ولی خب برای بررسی کامل این بخش باید در مسیرهای هیجان‌انگیزتر رانندگی کرد نه در بزرگراه‌های وسیع و بی حاشیه.

اطلس کراس اسپورت هیچ مسابقه جاده‌ای را برنده نخواهد شد اما سواری پایداری خواهد داشت. شعاع گردشی این خودرو بیشتر از اکثر رقبا و حتی بیشتر از خود اطلس بوده ولی خودرو همچون اتوبوس نمی‌چرخد. در واقع برخی افراد شعاع گردش آن را خوب هم می‌دانند.

خودروی تست شده به طیف گسترده‌ای از ویژگی‌های ایمنی و کمک‌راننده همچون پایش نقاط کور، هشدار ترافیک پشتی، ترمز اضطراری خودکار و هشدار برخورد از جلو مجهز شده است. البته سیستم‌های کروز کنترل تطبیقی، دستیار حفظ خودرو بین خطوط، دستیار پارک، نوربالای خودکار و دوربین دید محیطی نیز در دسترس خریداران است. اخیراً هم تشخیص علائم ترافیکی و دستیار ترافیک به این کراس اوور اضافه شده است.

از نظر طراحی، فولکس اطلس کراس اسپورت دارای ویژگی‌های مخصوص محصولات این خودروساز است. زوایای خودرو کمی تیز و خمیده هستند و این مورد در بخش عقب دیده می‌شود. همین خم باعث می‌شود ارتفاع خودرو کمی پایین‌تر از اطلس استاندارد باشد. اگرچه فاصله بین محوری دو خودرو یکسان است اما طول کلی کراس اسپورت اندکی کمتر می‌باشد.

چراغ‌های جلوی LED خودکار به‌صورت استاندارد در تمامی ‌تریم ها وجود داشته و مدل‌های SEL از چراغ‌های ۹۰۰ لومنی سود می‌برند. سپرهای جلو و عقب جدید نیز باعث تمایز این خودرو از اطلس استاندارد می‌شوند.

طراحی کابین نیز تقریباً مشابه مدل اطلس است. البته بجای کاکپیت دیجیتال ۱۲.۳ اینچی مدل استاندارد از صفحه‌نمایش ۱۰.۳ اینچی استفاده شده است. در تریم های بالاتر هم صفحه لمسی ۸ اینچی تعبیه شده است. نقطه‌ضعف سیستم اطلاعات سرگرمی هم منوها و گزینه‌های زیاد است که باعث حواس‌پرتی می‌شود.

از نظر راحتی شاهد پوشش چرم صندلی‌ها خواهید بود. فرمان خودرو فربه حس شده اما خیلی بزرگ نیست. داشبورد و پانل‌های درب دو رنگ با دوخت های متضاد نیز در تریم های لوکس‌تر دیده می‌شوند.

فولکس‌واگن به ارگونومی هم فکر کرده به‌گونه‌ای که صندلی سمت سرنشین در جلو ۱۹ حالت مختلف برای تنظیمات دارد.

از نظر فضای کابین نیز اطلس کراس اسپورت جزو بهترین‌های کلاس است. این خودرو از نظر فضای پا و سر نیز جزو محصولات شاخص فولکس می‌باشد.

بنا به گفته‌ی Wards، حدود ۵۲ درصد از بازار خودروهای سبک آمریکا را کراس اوورها و شاسی بلندها تشکیل می‌دهند. به‌طور مشابه، بیش از نیمی از فروش فولکس در سال پیش هم به این نوع خودروها اختصاص داشته و این شرکت رشد فروش ۱۶ درصدی را تجربه کرده است و به همین خاطر تولید اطلس کراس اسپورت منطقی می‌باشد.

اما نکته مهم وجود تیگوان ارزان‌تر است. این خودرو ۷۶۰۰ دلار ارزان‌تر از اطلس بوده اما طرفداران فولکس که تنها نیازمند خودرویی ۵ نفره هستند شاهد دو گزینه از این برند یعنی تیگوان ۲۷۲۶۵ دلاری و اطلس کراس اسپورت ۳۱۵۶۵ دلاری خواهند بود. شاید تفاوت ۴۳۰۰ دلاری دو خودرو از نظر برخی زیاد باشد اما زمانی که شرایط اقساطی را در نظر بگیرید شاید مدل موردبحث ما جذاب‌تر باشد. نسخه‌های چهار چرخ محرک تیگوان و اطلس کراس اسپورت تفاوت ۶۲۰۰ دلاری دارند و چرا باید اطلس را انتخاب کرد؟ یکی از دلایل می‌تواند قدرت بیشتر پیشرانه باشد.

تیگوان تنها با یک پیشرانه عرضه می‌شود اما اطلس و اطلس کراس اسپورت با دو پیشرانه یاد شده در دسترس هستند. تنها زمان ثابت خواهد کرد که برنامه‌های فولکس برای تولید اطلس کراس اسپورت به بار خواهد نشست یا خیر…

مشخصات فولکس‌واگن اطلس کراس اسپورت V6 SEL پریمیوم R-Line AWD

• پیشرانه: 6 سیلندر ۳.۶ لیتری بنزینی
• قدرت/گشتاور: 276 اسب بخار/۳۶۱ نیوتون متر
• گیربکس: 8 سرعته اتوماتیک، چهار چرخ محرک
• مصرف سوخت: 12.۳ لیتر در هر صد کیلومتر
• وزن: 2001 کیلوگرم
• قیمت پایه: 39245 دلار
• قیمت مدل تست شده: 51050 دلار