درحالی‌که برخی خودروسازان سرمایه زیادی را صرف تحقیق و توسعه درباره خودروهای هیدروژنی کرده‌اند، برخی دیگر علاقه چندانی به آن ندارند.
فولکس‌واگن یکی از این شرکت‌هاست که حداقل در بخش خودروهای سواری از تکنولوژی هیدروژن سلول سوختی در آینده نزدیک استفاده نخواهد کرد. این را اتوکار پس از مصاحبه با مدیر فنی شرکت آقای ماتیاس راب گزارش کرده است.
زمانی که از راب درباره احتمال استفاده از تکنولوژی سلول سوختی در خودروهای سواری سؤال شده او این‌گونه پاسخ داده است:
به عنوان یک گروه خودروسازی، ما به این جهت نگاه می‌کنیم اما برای فولکس‌واگن در آینده نزدیک این یک گزینه نیست.
همچنین فولکس‌واگن معتقد است هیدروژن بهترین کاربرد را در زمینه خودروهای تجاری دارد زیرا پر کردن باک هیدروژن یک کامیون یا اتوبوس تنها چند دقیقه طول کشیده و تنها چیزی که از اگزوز بیرون می‌آید بخار آب است.
هم‌اکنون شاید فولکس‌واگن علاقه‌ای به تولید خودروهای هیدروژنی نداشته باشد چراکه تمرکز اصلی خود را روی گسترش خانواده ID الکتریکی به سردمداری هاچبک ID.3 گذاشته است؛ اما آئودی در زمینه هیدروژنی‌ها فعالیت‌هایی دارد. این خودروساز چندین سال است که در این زمینه تحقیق می‌کند و از آن در چندین محصول استفاده کرده است. به همین خاطر فولکس‌واگن دانش لازم را در اختیار دارد و شاید در آینده طولانی‌مدت از آن استفاده کند. البته همان‌گونه که گفتیم مدیر فولکس به عبارت “در آینده نزدیک” اشاره کرده و مشخص نیست که در آینده چه اتفاقاتی رخ خواهد داد.
ممد ژانگولر
۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۹سینا جون داداش تحویل بگیر ?
sina
۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۹بنده جلوتر عرض کرده بودم (به سبک سرهنگ علیفر بخون:دی)
واقعا تا مرتفع شدن مشکلات هیدروژنی ها خعلی راه مونده.
کوتاه مدت هیبریدها و بلند مدت برقی ها بازیگرای اصلی بازار هستن
Elmiraj
۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۹من در نقشه راه آینده فولکس واگن ، جنرال‌موتورز ، فورد ، دایملر ، بی‌ام‌و ، فیات کرایسلر ، جگوار لندرور و نیسان تنها الکتریکی می‌بینم و اثر از هیدروژن نیست .
.
کافیه دو راه تولید هیدروژن را مطالعه کنید تا ببیند چقدر کم بازده و زیان آور برای محیط زیست هست .
reza
۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۹با تجاری سازی همجوشی هسته ای یکی از بزرگترین مشکلات تولید برق یعنی آلودگی هوا برطرف میشه،تکنولوژی باتری ها هم تا چند سال دیگه پیشرفت تصاعدی رو خواهد داشت.مقدار لیتیومی که در باتری یک لپ‌تاپ معمولی وجود دارد و مقدار دوتریومی که در ۴۵ لیتر آب موجود است، می‌تواند از طریق فرایند همجوشی آنقدر انرژی تولید کند که برای مصرف ۳۰ سال کل بریتانیا کافی باشد.بازده این روش 10 برابر هست،موفقیت های بزرگی در تجاری سازی انرژی همجوشی هسته ای به دست اومده و اونو بیشتر از هر زمان دیگه ای به ما نزدیک کرده.همجوشی هسته ای پیچیده ترین فناوری تاریخِ و میشه گفت تنها راه رسیدن به انرژی نامحدود و پاک هست،چون روش های دیگه یا بازده کافی ندارند یا هزینه زیادی دارند.
مانی
۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۹اونسری این چیزای خنده دار رو گفتی بهت گفتم
یه جا یه چیزی خوندی هی تکرار نکن،مگه تو ۴۵لیتر آب چقدر دوتریم هست؟
این سری دیگه حوصله حساب کتاب ندارم خودت حساب کن(اگه فراموش نکرده باشم حدود ۱۰ گرم بود)
reza
۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۹هر چیزی که نمیدونید دلیل بر نبود اون یا اشتباه بودنش نیست.حتما فقط شما میدونید و کل دنیا دارن اشتباه میکنن((دانیل کلری در مقایسه با نیروگاه‌های همجوشی هسته‌ای و نیروگاه‌های سوخت فسیلی می‌گوید:یک نیروگاه یک گیگاواتی زغالی در هر روز به ۱۰ هزار تن زغال‌سنگ احتیاج دارد. در عوض، مقدار لیتیومی که در باتری یک لپ‌تاپ معمولی وجود دارد و مقدار دوتریومی که در ۴۵ لیتر آب موجود است، می‌تواند از طریق فرایند همجوشی آنقدر انرژی تولید کند که برای مصرف ۳۰ سال کل بریتانیا کافی باشد.یک کیلوگرم سوخت فیوژن می تواند به اندازه 10 میلیون کیلوگرم سوخت فسیلی انرژی تأمین کند. یک نیروگاه فیوژن 1 گیگاواتی در طول یک سال به کمتر از یک تن سوخت نیاز دارد.))این ارقام مربوط به الان و گذشته هست و نمیشه بازده روش های فعلی رو با 15 سال دیگه مقایسه کرد،همجوشی هسته ای چندین نوع راکتور داره که بازده هر کدام متفاوت هست.در هر مترمکعب آب دریا حدود 30 گرم دوتریم وجود داره،بعد چه طور در 45 لیتر آب 10 گرم دوتریم وجود داره!خوب همین جوری حساب کردید که فکر میکنید این چیزا خنده داره!
مانی
۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۹المیراژ مرسدس اولین خودرو سازیه که رو هیدروژن کارد کرد
اولی هم هست که ولش کرد،بیدلیل که نیست
OMID
۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۹معلوم بود
مشکلات زیادی داره خودروی هیدروژنی
مثلا آلایندگی
دقت کنید تبدیل آب به هیدروژن و دوباره تبدیل کردنش به آب بازده خیلی کمتری داره نسبت به شارژ شدن باتری
تبدیل آب به هیدروژن هم برق مصرف میکنه و بازده کمتری هم داره همون طور که گفتم ( پس چرا همون باتری با بازده بیشترو مصرف نکنیم؟)
بخار آب تولیدی این خودرو ها نمیتونه همینجوری از اگزوز دربیاد چون اثر گلخانه ای وحشتناکی داره خیلی بد تر از دی اکسید کربن ( باید میعان بشه یا توی تانکی چیزی ذخیره بشه)
تولید سلول سوختی و تانک هیدروژن بسیار هزینه بره و از سرامیک های گرون ساخته میشه جنس لوله‌ای انتقال و موتور و بقیه قسمت ها هم به همین منواله
هیدروژن به شدت قابل انفجار و اشتعاله و میتونه خطرناک باشه ( انفجار هیدروژن خیلی شدید تر از باتری ماشین هست)
سینا BMW
۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۹فقط این مشکل نیست. خود بخار آب اگر کنترل نشه (به آب تبدیل نشه) میتونه به گاز گلخانه ای تبدیل بشه،سیاره ی زهره هم همینطوری بوده ، زمانی مثل زمین آب داشت ولی همش تبخیر شد و دلیلش اثر گلخانه ای تبخیر آب و کربن دی اکسید بوده(البته زهره نباید با زمین مقایسه بشه چون ۹۶ درصد جو اون از کربن دی اکسیده).
ارزون ترین راه تولید هیدروژن از گاز متانه که خیلی آلودگی داره و مفید ترین راه تجزیه ی آبه ولی گرونه و سال ها بعد ارزون میشه
نتیجه: درونسوز های آلودگیشون مشخصه-برقی ها ، برق کشور های بزرگ و پر مصرف (منظورم نروژ و سوئد و هلند نیست) از راه های پر آلودگی تولید میشه و خود باتری هم آلودگی داره-هیدروژنی ها سالها نیاز دارن تا کامل بشن-بهترین راه پلاگین هیبرید + موتور های اسکای اکتیو مزدا
meysam
۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۹میگن سیاه چاله ها انرژی زیادی میتونن داشته باشن. بطوری که میتونن ستاره ها رو در خودشون جذب کنن.
چی میشه اگه روزی انسان بتونه یه سیاه چاله کوچیک بسازه تا بتونه انرژی مورد نیاز کره زمین رو در تمامی بخشها تامین کنه؟
meysam
۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۹انرژی آینده قطعا برق هست و بنظر من باتری یا هیدروژن راهکارهای موقت هستن. هیچکدومشون بازده بالایی ندارن. کلی محدودیت دارن. ولی این مرحله باید طی بشه تا به یه راهکار درست برسیم.
پرفسور جان سرل هم کارهای جالبی کرده که متاسفانه نزاشتن پیش بره وگرنه الان نه به هیدروژن نیاز داشتیم و نه باتری.
Hamidreza
۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۹ببین
هیدروژن انرژی بسیار بالایی تولید میکنه
اما خب محدودیت داره و گرونه
به هر حال ایده بوده و نباید خرده بگیریم
حسن
۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۹یه فن اوری نانو در دانشگاهی در امریکا تولید شده اگه طرح به بلوغ و تولید انبوه برسه فکر میکنم کلا باید منتظر جهش خودروهای برقی باشیم.
باتری جدید با طول عمر 400 برابر بیشتر در راه است این نوع باتری توسط محققان کالیفرنیا کشف شده است.گروهی از محققین دانشگاه اروین (Irvine) کالیفرنیا به طور اتفاقی موفق به اختراع یک باتری شده اند که می تواند حدود 200 هزار سیکل شارژ را بدون افت توان پشت سر بگذارد. به عبارتی می توان از چنین باتری هایی تا حدود 400 سال استفاده کرد.
این مهم در طی یک آزمایش دوره ای سه ماهه به اثبات رسیده و نشان می دهد باتری تولیدی در حدود 94 تا 96 درصد در واحد کولومبیک (Coulombic) بازده دارد. یک باتری با دوام ابدی بازده 99 درصدی در واحد کولومبیک خواهد داشت.
این باتری با استفاده از تکنولوژی نانو تولید شده است. تیم تحقیق به سرپرستی میا لی تای (Mya Le Thai) به دنبال تولید باتری های با دوام با استفاده از نانولوله های طلا بودند. اما باتری آنها به خاطر شکنندگی نانو لوله ها در حین سیکل های شارژ و دشارژ، تنها تا 8 هزار سیکل دوام می آورد. این رقم شاید در مقایسه با دوام کمتر از 1000 سیکل باتری بسیاری از لپ تاپ ها، عالی جلوه کند، اما تا نقطه ایدآل تای فاصله زیادی دارد.
در این زمان بود که لی تای و تیمش بدون این که از کار خود مطمئن باشند، نانو لوله های مورد آزمایش را با روکشی از دی اکسید منگنز پوشاندند و این ترکیب را درون ژل الکترولیتی پلکسی گلس مانندی قرار دادند. این کار منجر به تولید یک باتری شد که در طی چند ماه گذراندن سیکل های متعدد شارژ ذره ای از توانش کم نمی شود.
به نظر می رسد ژل به کار رفته به عنوان الکترولیت، می تواند اکسید فلزی روکش نانو لوله ها را به حالت پلاستیک درآورده و از ایجاد ترک و شکستگی در آنها جلوگیری نماید و بدین سان عمر باتری را تا 400 سال افزایش دهد.
البته نانو باتری تیم دانشگاه اروین در مراحل اولیه توسعه خود قرار دارد و هنوز سال ها برای تجاری سازی آن زمان نیاز است. اما در صورت ورود به بازار می تواند راهکاری بسیار موثر برای دوام باتری های پر مصرف خودروهای الکتریکی یا تلفن های هوشمند ارائه دهد. به خصوص اگر آن را با تکنولوژی کمپانی SolidEnergy برای دوبرابر کردن ظرفیت باتری ها همراه سازیم.
مانی
۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۹هر روز یه کاربرد جدید برای طلا پیدا میشه
به ماند که وقتی که بی کاربرد بود هم با ارزش بود
خلاصش اینکه آقا طلا بخر بزن انبار خخخخ