نگاهی به پروژه فولکس‌واگن ARVW، قطاری سریع‌السیر روی چهار چرخ!

از آنجایی که قوانین مصرف سوخت و آلایندگی خودروهای جدید روز به روز سخت‌تر می‌شوند، آئرودینامیک اهمیت به سزایی در نزد خودروسازان پیدا می‌کند.

علیرغم این موضوع، آئرودینامیک ترین محصول فولکس‌واگن حدود ۴۰ سال پیش تولید شده است. ما درباره ARVW صحبت می‌کنیم که یک خودروی تک نفره سبک‌وزن با ضریب درگ قابل‌توجه ۰.۱۵ بوده است.

در مقام مقایسه باید گفت کمترین میزان درگ در بین خودروهای تولیدی جدید به مرسدس بنز A کلاس سدان با ضریب درگ ۰.۲۲ اختصاص دارد، خودرویی که سال ۲۰۱۸ معرفی شده است. البته فولکس‌واگن XL1 قبلاً با ضریب درگ ۰.۱۸۹ نیز تولید شده است.

اما خب خود XL1 نیز به اندازه ARVW روان و آئرودینامیک نبوده، خودرویی که برای نمایش چگونگی تأثیر ساختار آئرودینامیک و سبک‌وزن یک خودرو روی دست‌یابی به سرعت‌های بالا با قدرت معمولی تولید شده بود. ایده‌ی تولید این خودرو با بحران سوخت دهه ۷۰ میلادی مطرح شد و بنابراین مهندسان خودرویی انقلابی تولید کردند که فوق‌العاده آئرودینامیک بود و ارتفاع و عرض آن تنها به ۸۳۸ و ۱۱۰۰ میلی‌متر می‌رسید.

جدای از ابعاد کوچک، این خودرو به چرخ های پنهان و سطح تخت زیر بدنه مجهز شده بود. ARVW همچنین دارای باله‌های قابل حرکت بود که به پایداری خودرو در سرعت‌های بالا کمک می‌کرد.

فریم آلومینیومی سبک‌وزن این خودرو را بدنه‌ای از جنس فایبرگلاس و فیبر کربن پوشانده بود و یک پیشرانه ۶ سیلندر ۲.۴ لیتری توربودیزل با قدرت ۱۷۷ اسب بخار نیز در بطن خودرو دیده می‌شد. این پیشرانه پشت سر راننده نصب شده بود و قدرت را از طریق زنجیر به چرخ های عقب منتقل می‌کرد.

همین زنجیر تنها ویژگی جالب خودرو نبود زیرا ARVW از باک آبی سود می‌برد که آب را به ورودی توربو می‌فرستاد. این امر به خنک کردن مجموعه کمک کرده و به خودرو اجازه می‌داد تا از ورودی‌های هوای کمتری استفاده کرده و در نتیجه آئرودینامیک بهتری داشته باشد.

علیرغم استفاده از پیشرانه‌ای نسبتاً کم‌رمق، ARVW یک رکوردشکن بود زیرا توانست طی یک ساعت تست در پیست ناردو در سال ۱۹۸۰ به سرعت ۳۵۵ کیلومتر در ساعت برسد. این خودرو بعدا سرعت ۳۶۲ کیلومتر در ساعت را نیز ثبت نمود.