فولکس‌واگن بیتل با پیشرانه بخار

گروهی از مهندسان هسته‌ای از «اوک ریج» در ایالت تنسی امریکا، از چند سال قبل در کنار یکدیگر، تصمیم گرفتند که با دستان خودشان، یک خودرو با پیشرانه بخار بسازند. آنها که خود را جامعه موبیل استیم (MSS) خطاب می‌کنند، مطالعات این پروژه را به گونه‌ای انجام داده‌اند که تنها از مهندسان هسته‌ای برمی‌آید. پیشرانه بخار این گروه، در یک فولکس‌واگن بیتل کار گذاشته شده است.

این نمونه از بیتل متعلق به سال ۱۹۶۳ میلادی و به رنگ نارنجی است؛ رنگی که به عنوان نمادی از دانشگاه تنسی شناخته می‌شود. مردان MSS دیگ بخار مخصوص به خود را برای استفاده در بیتل توسعه داده‌اند. این دیگ بخار می‌تواند در هر ساعت به اندازه ۵۰۰ پوند یا ۲۲۶ کیلوگرم بخار تولید کند. به منظور تست ابعاد اولیه، گروه تصمیم گرفتند که از یک نسخه آنتیک «استنلی استیمر» استفاده کنند و دیگ بخار آن را بردارند. آنها از این اندازه‌گیری‌ها برای دیگ بخار خود که شامل یک «مشعل تبخیر» و دارای یک ساختار مونوتوب بود، استفاده کردند. همچنین یک سری کنترل الکتریکی نیز به این مجموعه اضافه شد؛ چیزی که یک «استنلی استیمر» هرگز نمی‌توانست داشته باشد.

آنها همچنین یک موتور اسنوموبیل «هرث» را نیز برای این منظور به کار گرفتند. دلیل استفاده از این موتور چندان روشن نیست. شاید آنها با خود فکر کرده‌اند که یک قطعه تولید شده در آلمان در یک خودروی آلمانی، احساس غریبی نمی‌کند! موتور «هرث» به صورت ۳ سیلندر و ۲ زمانه، برای کار با بخار آب تنظیم شده است. دیگ بخار نیز دقیقاً در جایی قرار گرفته که صندلی‌های عقب معمولاً در آنجا سوار می‌شوند. در نتیجه، یک فولکس‌واگن بیتل ساخته شده که با بخار آب حرکت می‌کند.

سیستم بخاری که در این خودرو مورد استفاده قرار گرفته، دارای ابعادی بسیار بزرگتر از حدّ معمول است، امّا کار خود را انجام می‌دهد. البته این را هم باید درنظر داشت که بیتل با پیشرانه بخار، نمی‌تواند خود را به عنوان یک خودرو با سوخت جایگزین مطرح کند. این خودرو در مجموعه تام کیمل (Tom Kimmel)  قرار می‌گیرد؛ خودرویی که در ابتدا نمی‌توانست حرکت کند، امّا «کیمل» با چند تن از اعضای MSS ارتباط برقرار کرد و از آنها خواست که این خودرو را به جاده بازگردانند.

به‌زودی کارگاه «کیمل» مملو از مهندسان هسته‌ای بازنشسته‌ای شد که به وی در ساخت و اجرای پیشرانه بخار برای بیتل کمک می‌کردند. آنها سرانجام موفق شدند تا این خودرو را به حرکت درآورند. هر کسی که آن را از نزدیک بود، در ابتدا از ظاهرش متعجب می‌شد، امّا وقتی در مورد جزئیات ساختار آن می‌شنید، اظهار شگفتی می‌کرد.

از آنجایی که این خودرو به وسیله هوا خنک می‌شود، چیزی به نام رادیاتور در خود ندارد؛ وسیله‌ای که می‌توانست با اندکی تغییرات، تبدیل به کندانسور بخار آب شود. ولی آنها این کندانسور را در بالای شیشه جلو و در جایی قرار داده‌اند که چندان جالب نیست. در واقع، به نظر می رسد که گروه MSS توجه چندانی به ظاهر نهایی پروژه نداشته‌اند. همچنین در دو سر کندانسور،  دو «گوش فیل» از جنس پلکسی‌گلاس برای هدایت جریان هوا قرار داده‌اند.

مکمّل ای شرایط علمی‌تخیلی، کنترل‌های عجیب مورد استفاده در داشبورد هستند. در تصاویر و ویدیوهایی که در این رابطه منتشر شده، پوشش موتور برای ارائه یک تصویر بهتر از جزئیات داخلی خودرو برداشته شده است، امّا در هنگام حرکت، این پوشش حتماً در جای خود قرار خواهد گرفت. این خودرو مطمئناً یک بار دیگر قابلیت رانندگی و شروع به حرکت خواهد داشت، امّا آیا کسی مثل «ایلون ماسک» می‌تواند این سیستم را در خودرویی مانند مدل S پیاده کند؟