جدال دو پرچم‌دار لوکس، لینکلن کانتیننتال در برابر ولوو S90

دو شرکت خودروسازی طی سال‌های اخیر خودروهای جدیدی را معرفی کرده‌اند که شامل دو سدان با چهره‌های تازه بنام‌های کانتیننتال و S90 می‌شود. با وجودی که فلسفه این دو خودرو به‌طور چشمگیری با یکدیگر متفاوت است اما شباهت‌هایی بیش از آنچه که فکر کنید دارند که به‌خوبی آن‌ها را همسان با یکدیگر قرار می‌دهد. تولد دوباره کانتیننتال توسط لینکلن می‌تواند بازگشتی به گذشته پرافتخار آن باشد. همچنین برخلاف نام‌گذاری‌های حرفی‌عددی نه‌چندان خوبی که این روزها در صنعت خودروسازی رواج پیدا کرده است، لینکلن که میراث ارزشمندی در گذشته خود دارد، نام افسانه‌ای کانتیننتال را احیا کرده و از آن برای یک سدان لوکس که مملو از ویژگی‌های منحصربه‌فرد است استفاده نموده است.

درحالی‌که کانتیننتال یک آمریکایی اصیل است، S90 هم خودرویی خوش‌تراش بوده و از هر زاویه‌ای زیبا است. پکیج قوای محرکه آن بسیار کارآمد است و یک صفحه‌نمایش بزرگ نیز در کابین به چشم می‌خورد. این سدان خوبی است که تجسمی از یک خودروی ظریف و لوکس سوئدی را ارائه کرده است. این ماشین‌ها در نقاط مختلف جهان ساخته شده‌اند به‌نحوی‌که یکی در جنوب شرقی میشیگان در ایالات‌متحده و دیگری در نورث‌وسترن اروپا تولید می‌گردد اما ویژگی‌های مشترک زیادی دارند زیرا هردو دارای موتورهایی هستند که به‌صورت عرضی نصب شده است، هر دو از سیستم چهارچرخ محرک استفاده می‌کنند و فضای بسیار راحت و لوکسی را برای سرنشینان فراهم می‌آورند.

کانتیننتال و S90 ابعاد تقریباً مشابهی دارند بااینکه لینکلن بسیار بزرگ‌تر به نظر می‌رسد. به‌طورکلی، لینکلن ۱۵ سانتیمتر طول بیشتر و ۵ سانتیمتر فاصلۀ محوری بیشتری دارد درحالی‌که کمی عریض‌تر و اندکی هم بلندتر است اما این امر لزوماً به معنای اتاقی بزرگ‌تر نیست چراکه به‌عنوان‌مثال حجم صندوق بار ولوو با ۵۰۰ لیتر، حدود ۳۰ لیتر بیشتر است. در این رقابت قوی‌ترین نسخهٔ کانتیننتال شرکت کرده است که مجهز به یک پیشرانهٔ ۳ لیتری V6 توئین توربو است. این موتور که کارکردی ساکت، آرام و پالایش‌شده دارد، ۴۰۰ اسب بخار قدرت و ۵۴۲ نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند. این نیرو از طریق یک گیربکس شش سرعتهٔ اتوماتیک و سامانهٔ چهارچرخ محرک استاندارد به هر چهارچرخ منتقل می‌شود.

اما مصرف سوخت کانتیننتال چندان جالب نیست چراکه در هر صد کیلومتر در شهر ۱۴.۴ لیتر و در بزرگراه ۹.۷ لیتر بنزین مصرف می‌کند. بااین‌حال این سدان ۲۰۶۳ کیلوگرمی به‌اندازه‌ای نیرو دارد که می‌تواند در حدود ۵.۵ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر در ساعت دست پیدا کند. البته اگر به این اندازه نیرو نیازی ندارید، دو پیشرانهٔ V6 دیگر با قدرت‌های کمتری هم قابل سفارش هستند که هرکدام را می‌توان به‌صورت دیفرانسیل جلو یا چهارچرخ محرک انتخاب نمود. کانتیننتال مورد آزمایش ما برچسب قیمتی ۷۵,۹۶۵ دلار را بر روی خود دارد اما خوشبختانه لینکلن نمونه‌های مقرون‌به‌صرفه‌تری از این خودرو را نیز ارائه کرده است به‌گونه‌ای که نسخهٔ پایهٔ آن قیمت بسیار معقول‌تری در حدود ۴۶ هزار دلار دارد.

از سوی دیگر، ولوو S90 مورد آزمایش ما که از نوع T6 است قیمتی برابر با ۶۶,۳۶۵ دلار دارد که کاملاً معقول است. این مدل مجهز به یک پیشرانهٔ ۲ لیتری چهار سیلندر است که از هر دو سیستم پرخوران توربوشارژر و سوپرشارژر استفاده می‌کند. این موتور با استفاده از این فناوری توانایی تولید ۳۱۵ اسب بخار قدرت و ۴۰۰ نیوتن متر گشتاور را دارد که توسط یک گیربکس هشت سرعتهٔ اتوماتیک پیشرفته به چرخ‌ها انتقال پیدا می‌کند. مدل T5 این خودرو نیز ارائه می‌شود که ۶۶ اسب بخار قدرت کمتری دارد اما پیشرانه‌های این دو مدل اساساً یکسان است چراکه هر حجم و قطر سیلندر یکسانی دارند.

اما تفاوت اصلی میان این دو موتور در ضریب تراکم و میزان بوست توربو است. همچنین T5 فقط به‌صورت دیفرانسیل جلو عرضه می‌گردد. قیمت پایهٔ ولوو S90 نیز حدود ۴۸ هزار دلار است؛ اما با وجود قدرت کمترِ S90، این ماشین کاملاً سریع احساس می‌شود. این مهم به لطف کارایی بهتر گیربکس و البته ۲۲۰ کیلوگرم وزن کمتر به دست آمده است. همچنین هرچند ممکن است صدا یا پالایش موتور چهار سیلندر ولوو به‌خوبی موتور شش سیلندر لینکلن نباشد اما مصرف سوخت بهتری دارد به‌گونه‌ای که در هر صد کیلومتر در شهر ۱۰.۸ لیتر و در بزرگراه ۷.۶ لیتر سوخت مصرف می‌کند که برای یک خودروی لوکس قابل‌توجه است.

پس از زدن گشتی کوتاه در اطراف کانتیننتال به‌طورکلی می‌توان گفت این خودرو طراحی بیرونی زیبایی دارد. به‌عنوان‌مثال حروف مجزای L I N C O L N در روی درِ صندوق‌عقب، چراغ‌های جلوی چندگانه، دستگیرهٔ درها که درون خط کمر خودرو نصب شده‌اند و بازوی کرومی آینه‌های جانبی، همگی به‌طور غیرقابل‌انکاری زیبا و منحصربه‌فرد هستند؛ اما نسبت کوتاه فاصلهٔ اکسل جلو تا ستون A، گلگیرهای بنتلی و جلوپنجرهٔ جگوار، تا حدودی طراحی کانتیننتال را تضعیف کرده‌اند اما هرگز به ذهن خطور نمی‌کند که این ماشین از فورد فیوژن مشتق شده است. این در حالی است که لینکلن تعدادی از بزرگ‌ترین میراث‌های طراحی را در تاریخ خود دارد؛ بنابراین چرا بجای قرض گرفتن ویژگی‌های طراحی از دیگر خودروسازان، میراث ارزشمند خود را احیا نمی‌کند؟

بااین‌حال کانتیننتال حداقل برای اولین بار احساس مثبتی دارد و خودروی خاصی احساس می‌شود. مهندسین لینکلن در این ماشین درهای مکانیکی سنتی دستی را با نمونه‌های الکتریکی جایگزین کرده‌اند که توسط میکرو سوئیچ فعال می‌شوند؛ اما فراتر از این، درهای کانتیننتال به سیستم بستن خودکار و آرام هنگام نزدیک شدن نیز مجهزند. در صندلی‌های عقب این سدان لوکس آمریکایی، سرنشینان از فضای پای بسیار زیادی برخوردارند درحالی‌که پکیج سفارشی ۴۳۰۰ دلاری نیز یک کنسول کنترلی، پشتی صندلی‌ها با قابلیت تنظیم گودی کمر و… را اضافه می‌کند؛ اما من با قد ۱۸۰ سانتیمتر برای ورود به کانتیننتال باید تا حد زیادی سرِ خود را خم می‌کردم که برای سدان بزرگی چون این غیرقابل‌قبول است؛ اما خوشبختانه در صندلی‌های جلو جای هیچ شکایتی نیست. نمونهٔ مورد آزمایش ما مجهز به پکیج سفارشی Perfect Position لینکلن به قیمت ۱۵۰۰ دلار است که شامل تنظیم ۳۰ جهتهٔ صندلی‌ها، گرم‌کن، سردکن و ماساژور می‌شود.

هرچند S90 فاقد دستگیره‌های فانتزی درهای لینکلن است اما در عوض کابین فوق‌العاده‌ای را ارائه می‌کند. در اینجا تودوزی از جنس ساتن، تریم چوبی و چرم بسیاری باکیفیتی ارائه شده که اتاق S90 را حتی از لینکلن هم لذت‌بخش‌تر نموده است. فضای سرنشینان عقب در این سدان سوئدی نیز کاملاً عالی و مناسب است. به‌طورکلی می‌توان گفت فضای داخلی ولوو یک شاهکار است اما تنها نکتهٔ منفی در اینجا رابط کاربری سیستم اطلاعاتی-سرگرمی گیج‌کنندهٔ آن است. نمایشگر ۹ اینچی این سیستم در نگاه اول عالی به نظر می‌رسد اما متأسفانه به‌محض فشار انگشت برای انجام کاری بر روی آن مشکلاتش بلافاصله مشخص می‌شود به‌گونه‌ای که ترکیب منوها و طرح آن کاملاً گیج‌کننده است که این مشکل در صفحه آمپر هم به چشم می‌خورد.

جای تعجب نیست که کانتیننتال با ۴۰۰ اسب بخاری که در زیر کاپوت خود دارد، از شتاب بالاتری برخوردار باشد که در بزرگراه آن‌را همچون موشکی به‌پیش میراند. این نیروگاه V6 توئین توربو پالایش فوق‌العاده‌ای دارد اما گیربکس همواره به آن روانی که انتظار می‌رود اقدام به تعویض دنده‌ها نمی‌کند؛ اما کانتیننتال برای خودرویی با این وزنِ سنگین، کاملاً سریع بوده و فوق‌العاده پالایش‌شده است تا جایی که این سدان آمریکایی یکی از ساکت‌ترین خودروهایی لقب گرفت که ما در آزمون‌های اخیر تست کرده‌ایم. این مهم به لطف شیشه‌های چندلایه، لاستیک‌های Foam Lined (با رینگ‌های ۲۰ اینچی) و سیستم آنتی نویز فعال به دست آمده است.

گذشته از این، لینکلن یک سیستم کنترل رانندگی را هم در کانتیننتال تعبیه کرده که می‌توانید با استفاده از آن احساس خودرو را با توجه به سبک رانندگی خود تنظیم کنید. این سیستم دارای سه حالت عادی، راحت و اسپرت می‌باشد که هریک از آن‌ها میزانی خشکی و نرمی تعلیق و همین‌طور حساسیت فرمان را تغییر می‌دهد. به نظر من حالت راحت بهترین حالت رانندگی کانتیننتال است زیرا سواری بسیار صاف و نرمی را فراهم می‌آورد که با شخصیت کانتیننتال هماهنگ است. در این حالت هرگز احساس سردرگمی در ماشین دیده نمی‌شود اما گاهی اوقات تعلیق کمی احساس شناور بودن دارد. بااین‌حال اگر این را دوست ندارید می‌توانید حالت رانندگی را به اسپرت تغییر دهید که در این صورت این مورد سریعاً از بین می‌رود.

غیر از فضای داخلی پریمیوم، S90 در جاده هم واقعاً ما را تحت تأثیر قرار داد. احساس می‌شود این ماشین نیم تُن سبک‌تر از کانتیننتال است درحالی‌که تنها حدود ۲۱۰ کیلوگرم وزن کمتری از آن دارد. بنابراین ولوو خودروی زیرک‌تری است و فرمان آن نیز دقیق‌تر از فرمانِ نسبت متغیر لینکلن است؛ مانند رقیب آمریکایی‌اش، پیشرانهٔ چهار سیلندر پرخوران دوگانهٔ S90 با شدتی باورنکردنی به خودرو سرعت می‌بخشد درحالی‌که حداقل مقدار بنزین را می‌سوزاند. بدین ترتیب ولوو هم دقیقاً همانند لینکلن سریع احساس می‌شود درحالی‌که به میزان قابل‌توجهی مصرف سوخت کمتری داشته و مقرون‌بصرفه‌تر است. تنها اشکال کار اینجا است که موتور S90 هنوز هم مثل یک موتور چهار سیلندر احساس می‌شود که این غیرقابل‌اجتناب است چون نمی‌توان به قوانین فیزیک کلک زد. بدین ترتیب ولوو S90 از لحاظ پالایش در پس لینکلن کانتیننتال قرار می‌گیرد.

نتیجه

انتخاب پیروز این رقابت دشوارتر از آن چیزی بود که تصور می‌کردیم چراکه این دو سدان در اکثر زمینه‌ها باهم یکسان عمل کردند. لینکلن کانتیننتال خودرویی روان‌تر و ساکت‌تر بوده، استفاده از آن ساده‌تر است و ویژگی‌های منحصربه‌فردی دارد. در مقابل، ولوو S90 استایل بیرونی منسجم‌تری دارد، فضای سرنشینان عقب آن برای افراد بلندقد مناسب‌تر است و پیشرانهٔ چهار سیلندر آن عملکرد قهرمانانه‌ای دارد. همچنین هر دو خودرو از فضای داخلی لوکسی برخوردارند و بنابراین اختلاف میان آن‌ها بسیار جزئی است؛ اما بااین‌وجود ولوو S90 با اختلافی جزئی به‌عنوان پیروز این نبرد سخت انتخاب شد. غیر از محاسن فوق، مصرف سوخت پایین‌تر، تجربهٔ رانندگی بهتر و قیمت کمتر در نمونهٔ مورد آزمایش کمک کردند که این سدان لوکس اسکاندیناویایی‌ها در این جدال پیروز گردد؛ اما بااین‌حال این انتخاب به‌هیچ‌عنوان به معنای ضعیف بودن کانتیننتال نیست چراکه بسیار نزدیک به S90 عمل نمود و بنابراین نسل جدید کانتیننتال هنوز هم یک پیروزی بزرگ برای لینکلن محسوب می‌شود.

مشخصات فنی

منبع: AutoGuide