چهلمین سالگرد ساخت ولوو 262C برتونه

کوپهٔ لوکس، زیبا و کمیاب ولوو 262C که توسط برتونه ساخته می‌شد، امسال جشن چهل‌سالگی خود را برگزار کرد. این کوپه که در سوئد طراحی و در ایتالیا تولید شد، در نمایشگاه خودروی ژنو ۱۹۷۷ معرفی گردید یعنی چهار سال پس از خاتمهٔ تولید مدل 1800ES. این کوپهٔ جدید شاید غیرمنتظره‌ترین محصول ولوو بود و نخستین تلاش این شرکت برای ورود به بازار کوپه‌های لوکس محسوب می‌شد. 262C خصوصاً در بزرگ‌ترین بازار صادراتی ولوو یعنی ایالات‌متحده، مدل مهمی تلقی می‌شد.

داستان تولد و ساخت این کوپه نیز بسیار جالب است. در آن سال‌ها ولوو عمدتاً به دلیل جذب خریداران جدید در ایالات‌متحده و ایجاد تصویر جدیدی از برند ولوو در این کشور، تصمیم به ساخت یک کوپهٔ لوکس گرفت. قرار بر این شد که این کوپه بر اساس سدان سری ۲۶۰ ولوو ساخته شود و در ابتدا طراح ارشد ولوو آقای «Jan Wilsgaard» اسکچ‌های طراحی اولیهٔ آن‌را را کشید. پس از انجام اقدامات اولیه، ادامهٔ پروژه به شرکت طراح برجستهٔ ایتالیایی یعنی آقای «Sergio Coggiola» در تورین ایتالیا محول شد و در آنجا یک سدان ولوو ۲۶۰ به یک نمونهٔ دودر با سقف کم ارتفاع‌تر (به میزان ۱۰ سانتیمتر) تبدیل شد. همچنین ستون C خودرو نیز پهن‌تر شد و یک نشان تاج نیز روی آن قرار گرفت که نماد ملی نظامی سوئد بود. این خودرو که پروتوتایپ 262C محسوب می‌شود هم‌اکنون در موزهٔ ولوو در گوتنبرگ نگهداری می‌شود.

پس از انجام این مراحل، ولوو 262C آمادهٔ تولید بود اما چون قرار بود این کوپهٔ لوکس در تیراژی پایین و محدود تولید شود، کارخانهٔ ولوو در گوتنبرگ مکان مناسبی برای تولید آن نبود. به همین دلیل ولوو با شرکت برتونه برای تولید آن به توافق رسید. همان‌طور که گفته شد، 262C بر اساس سدان سری ۲۶۰ ولوو ساخته شد و به همین دلیل پیشرانه، تعلیق، پانل کف و بسیاری از پانل‌های بدنهٔ 262C مستقیماً از سدان ۲۶۰ گرفته شده بودند؛ اما به‌منظور تولید این خودرو توسط برتونه، ولوو کیت قطعات آن‌را را به مقر برتونه یعنی تورین ایتالیا فرستاده و در آنجا بدنه اصلاح، رنگ و مونتاژ می‌شد. البته ستون‌ها، پانل سقف، قاب شیشهٔ جلو و قسمت بالایی درها توسط برتونه ساخته می‌شدند. برای یادآوری اینکه 262C توسط برتونه ساخته شده است نیز نشان کوچکی در لبهٔ پایینی شیشهٔ جلوی آن نصب شده بود

نیروی این کوپهٔ لوکس سوئدی-ایتالیایی توسط یک پیشرانهٔ ۲.۷ لیتری V6 تأمین می‌شد که ۱۴۱ اسب بخار قدرت داشت. این موتور که مشترکاً با رنو و پژو توسعه داده شده و در فرانسه ساخته می‌شد، با دیگر نسخه‌های سری ۲۶۰ ولوو مشترک بود. بدون شک تجهیزات استاندارد 262C حتی با استانداردهای امروزی هم بسیار قابل‌توجه هستند به‌طوری‌که شامل شیشه‌های و آینه‌های برقی، قفل مرکزی، تودوزی تمام چرمی، کروز کنترل، تهویه مطبوع، گرم‌کن صندلی‌های جلو، رینگ‌های آلیاژی و آنتن رادیو برقی می‌شدند درحالی‌که تنها آپشن سفارشی آن دیفرانسیل لغزش محدود بود. همچنین امکان انتخاب یک گیربکس سه سرعتهٔ اتوماتیک بورگ وارنر بجای نمونهٔ چهار سرعتهٔ دستی هم وجود داشت.

در دو سال اول، 262C تنها با رنگ بیرونی نقره‌ای متالیک و سقف وینیلی مشکی تولید می‌شد اما بعدازآن، رنگ‌های دیگری هم ارائه شدند. در سال ۱۹۸۰ نیز با ایجاد تغییراتی در موتور و افزایش حجم آن به ۲.۸ لیتر، قدرت خودرو ۱۴ اسب بخار افزایش پیدا کرد. درنهایت در سال ۱۹۸۱ آخرین تغییرات بر روی ولوو 262C انجام گرفت و رنگ‌های جدیدی مانند طلایی برای آن ارائه شد. این کوپهٔ دست‌ساز برتونه در بازار آمریکا با کوپه‌های لوکس آن زمان یعنی کادیلاک الدورادو و مرسدس بنز 280CE به رقابت پرداخت و به فروش شگفت‌انگیزی دست پیدا کرد به نحوی‌که ولوو در ابتدا تولید سالانه ۸۰۰ دستگاه 262C را برنامه‌ریزی کرده بود اما در پایان بین سال‌های ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۱ درمجموع ۶۶۲۲ دستگاه از آن تولید شد. بدین ترتیب تولید این کوپهٔ لوکس ولوو در سال ۱۹۸۱ پس از ساخت این تعداد مذکور خاتمه پیدا کرد.