بررسی اجمالی داج چلنجر GT چهار چرخ محرک

این قسمت از بررسی اجمالی را به آزمایش زمستانی داج چلنجر AWD مدل ۲۰۱۷ اختصاص داده‌ایم. با پدال همراه باشید.

تولید نسخه AWD چلنجر GT را می‌توان متأثر از چند عامل مختلف دانست: اول، ۱۲ درصد از فروش کلی برند داج شامل جورنی (Journey)، دورانگو (Durango) و چارجِر (Charger) و ۱۷ درصد از فروش خودِ مدل چارجر به انواع دو دیفرانسیل اختصاص دارد. دوم، اولین خودرویی که مشتریان آمریکایی بجای چلنجر کوپه انتخاب می‌کنند، چارجر سدان است. سوم، حدود ۵۰ درصد میزان فروش چارجر در آمریکای شمالی به نسخه AWD مربوط می‌شود. چهارم، دوسوم مشتریان بخاطر عدم عرضه گونه دو دیفرانسیل از خرید چارجر منصرف شده و نیمی از همین افراد سراغ یک خودروی AWD رفته‌اند.

داج معتقد است با ارائه گونه چهار چرخ محرک برای کد GT که پرفروش‌ترین مدل کنونی چلنجر به شمار می‌رود، می‌توان حجم بزرگ‌تری از بازار و مشتریان را هدف گرفته و فروش بیشتری را به ارمغان آورد. درنتیجه آن را در GT کوپه استاندارد و نیز انواع V6 و V8 هِمی مخصوص پلیس عرضه می‌کند.

همان‌طور که به یاد دارید سال‌ها پیش هم در اولین روزهای حضور سری تازه چارجر در بازار، این خودروساز مجموعه اقتباسی از سامانه 4Matic مرسدس بنز را با پیشرانه‌های ۳.۵ لیتری شش سیلندر و ۵.۷ لیتری هشت سیلندر هِمی ترکیب کرده بود که برخلاف نمونه امروزی، توان خروجی از زیر کاپوت را با نسبت ۴۰:۶۰ به محور عقب/جلو می‌رساند.

از ویژگی‌های ظاهری می‌توان چراغ پروژکتور مه شکن و اسپویلر decklid عقب را نام برد. با ورود به کابین، خود را در فضای کاملاً خاصی خواهید یافت. سامانه Uconnect با نمایشگر لمسی ۸.۴ اینچی، دکمه‌های Super Track Pak و لانچ کنترل (استاندارد)، چرم ناپا برای صندلی‌ها، گرم‌کن و تهویه صندلی‌های جلو، امکان تنظیم برقی گودی کمر در چهار جهت، غربیلک فرمان گرم شونده مجهز به ستون تلسکوپی، ریموت بازکننده درب گاراژ، پدال‌های صیقلی و براق، پشتیبانی از اَپلی کارپلی و آندروید اتو، آلومینیوم‌کاری بخش‌های مختلف و سیستم صوتی آلپاین (Alpine) با شش بلندگو و آمپلی‌فایر ۲۷۶ واتی به همراه کمکی پارک و دوربین دید عقب همه و همه نوید یک تجربه سواری منحصربه‌فرد را می‌دهند. همچنین فهرست گزینه‌های سفارشی هم حاوی این موارد است: بسته داخلی GT شامل صندلی‌های اسپورت SRT با روکش ناپا و آلکانتارا (برای اولین بار در مدل‌های V6)، غربیلک فرمان داج پرفورمَنس، سیستم صوتی ۵۰۶ واتی آلپاین با شش بلندگو.

نگاهی به بخش فنی بی‌اندازیم. زیر کاپوت یک پیشرانه ۳.۶ لیتری پنج ستاره شش سیلندر V شکل جا خوش کرده که ۳۰۵ اسب بخار قدرت (در ۶.۳۵۰ دور بر دقیقه) و ۳۶۳.۳ نیوتون‌متر گشتاور (در ۴.۸۰۰ دور بر دقیقه) را با کمک جعبه‌دنده هشت سرعته خودکار به هر چهار چرخ می‌رساند. طبق ادعای کمپانی به لطف تقویت سامانه ورودی هوا و اگزوز دوگانه، ۹۰ درصد گشتاور در دورهای ۱.۸۰۰ تا ۶.۴۰۰ آزاد شده و بهبود زیادی در عملکرد خودرو حاصل می‌گردد.

همانند چارجر SE و SXT، برای چلنجر GT هم از سامانه AWD مجهز به انتقال پویا و قطع اتصال محور جلو استفاده شده که نقش بسزایی در افزایش بازدهی سوخت و عملکرد بهتر در آب‌وهوای مرطوب ایفا می‌کند. سامانه کنترل پایداری الکترونیکی (ESC) سه حالته با قابلیت خروج کامل از مدار، آماده انجام وظیفه در تمامی سطوح (خشک، مرطوب، برفی) و تأمین پایداریِ سواری و اتاق است. زیر بدنه نمونه تغییریافته سامانه تعلیق موجود در چارجر سدان AWD اختصاصی پلیس به چشم می‌خورد که مسئولیت تأمین یک تجربه رانندگی دلپذیر و حفظ آرامش سرنشینان را بر عهده دارد. رینگ‌ها هم ۱۹ اینچی آلیاژی موسوم به Hyper Black هستند و با لاستیک‌های ۵۵/۲۳۵ تمام فصل پیرلی پوشیده شده‌اند.

این تنومند آمریکایی بر اساس داده‌های EPA در یکصد کیلومتر شهری و جاده‌ای به ترتیب ۱۳ و ۸.۷ لیتر بنزین می‌سوزاند که نسبت به ۱۲.۳ و ۷.۸ مدل‌های SXT و SXT Plus دیفرانسیل عقب، اندکی بیشتر است.

چلنجر AWD در حالت عادی مثل انواع دیفرانسیل عقب رفتار می‌کند و تنها تحت شرایط خاصی مثل کاهش کشش خودرو و فعال شدن ESP، باز شدن کامل دریچه گاز، تعویض دستی دنده‌ها در حالت اسپورت (به‌وسیله پدال‌های پشت فرمان یا اهرم کنسول مرکزی) و… از دیفرانسیلِ جلو کمک می‌گیرد. نتیجه هم رضایت‌بخش بوده و خصوصاً در سطوح مرطوب و برفی به ‌خوبی از پس کنترل خودرو برمی‌آید. اما جالب اینجاست که در آزمایش اِسکایپاد (Skipad) حتی با وجود دخالت تمامی سامانه‌های الکترونیکی، باز هم خودرو دورِ خود می‌چرخد و هیاهوی جان‌بخشی به پا می‌کند. با خروج ESP از مدار قضیه جالب‌تر شده و به کمک لاستیک‌های چهار فصل پیرلی و کنترل فرمان می‌توانید هرچقدر که دلتان می‌خواهد برف بازی کنید.

حین اِسکایپاد و دریفت اگر در تنظیم فرمان دقت نکنید یا قسمت عقب به اندازه کافی از جای خود تکان نمی‌خورد یا این که زیادی به سمت خارج پیچ می‌رود و یک طرف خودرو را غرقِ در برف می‌سازد. اما در کل خطاهای انسانی این‌چنینی هم اصلاً نتوانستند چلنجر را از کنترل خارج کنند و حتی در دایره‌های بسیار کوچک برخوردی با درختان و سایر موانع نداشت.

در آزمایش اتوکراس (Autocross) برفی پس از یک دورِ گرم کردن و آشنایی با مسیر، هیولای آمریکایی بدون هیچ‌گونه کمکیِ الکترونیکی آماده نبرد شد. با تنظیم شدت و زمان گاز دادن می‌توانید درست مثل شرایط غیر مرطوب برای ثبت کم‌ترین زمان بتازید. رکورد چلنجر در زمین خشک بهتر است و علی‌رغم این که ذاتاً برای چنین مسیرها و آزمایش‌هایی ساخته نشده، تفاوت‌ها و مزیت‌های سامانه چهار چرخ محرک (در مقایسه با نسخه دیفرانسیل عقب) و نیز نقش بسزای آن در کنترل خودرو، کاملاً برایتان روشن می‌شود.

آخرین چالش پیشِ روی قوچ جوان مسابقه درگ بود. به دلیل تلاش همزمان لاستیک‌ها برای دستیابی به چسبندگی بیشتر، شتاب‌گیری با کمی بازی و حالت الاکلنگی بدنه همراه است. زمانِ ثبت‌شده به ‌خوبی سطوح خشک نیست اما به لطف لاستیک‌های چهار فصل می‌توان ESP را خاموش کرد و پدال گاز را با خیال راحت تا انتها پایین برد. به نظر می‌رسد استفاده از لاستیک‌های مخصوص برف نتایج بهتری را رقم بزند.

دو نکته در این برهه قابل ذکر است: اول، برای شتاب و ترمزگیری در سطوح پوشیده از برف مشکل خاصی ندارید اما سرعت عمل خودرو در مسیرهای دو بانده بزرگراهی به‌طور محسوسی کاهش می‌یابد؛ تا حدی که با خود می‌گویید ای‌کاش سامانه AWD با بلوک قدرتمندتر V8 هِمی نیز عرضه می‌شد. دوم، سامانه تعلیق حتی در جاده‌های هموار، سفت و محکم عمل می‌کند و تأثر زیادی از نرمی مسیر حرکت نمی‌پذیرد.

اعداد و ارقام مربوط به شتاب اولیه، رکورد یک‌چهارم مایل، figure eight و مسافت ایست از ۹۶ کیلومتر بر ساعت هنوز به‌صورت رسمی تعیین نشده اما با توجه به مشخصات فنیِ خودرو می‌توان حدس زد که به‌جز شتاب‌گیری، در باقی زمینه‌ها از برادر خود یعنی چلنجر SXT Plus پیشی خواهد گرفت. در ذیل داده‌های مربوط به نسخه SXT Plus (با جعبه‌دنده هشت سرعته خودکار و رینگ‌های ۲۰ اینچی) را مشاهده می‌کنید:

• شتاب اولیه: ۶ ثانیه
• گذر از ۴۰۰ متر: ۱۴.۵ ثانیه – ۱۵۵.۹ کیلومتر بر ساعت
• مسافت ایست از ۹۶ کیلومتر بر ساعت: ۳۲ متر
• Figure Eight: 25.9 ثانیه – ۰.۷۳ جی (میانگین)
• اِسکایپاد: ۰.۹۱ جی

درمجموع می‌توان گفت داج چلنجر GT چهار چرخ محرک مدل ۲۰۱۷ خودرویی است که از وقت گذراندن با آن لذت می‌برید اما از طرفی عدم ارائه پیشرانه هشت سیلندر در کنار سامانه AWD باعث حسرت و ناراحتی‌تان می‌شود. البته به نظر می‌رسد این نسخه تاکنون فروش قابل‌قبولی داشته و همین نکته شاید بتواند کمپانی را برای عرضه پیشرانه‌های متنوع‌ ترغیب کند.

این آمریکایی قلدر و دوست‌داشتنی هم‌اکنون با قیمت پایه ۳۴,۴۹۰ دلار (شامل ۱,۰۹۵ دلار هزینه حمل‌ونقل) به فروش می‌رسد. منبع: motortrend