تولید چهارمین نسل از کاپریس، دقیقاً در دوازدهمین روز از ماه آوریل سال ۱۹۹۰ میلادی آغاز شد. این سری از کاپریس، از طرح بدنه کاملاً متفاوتی نسبت به نسل سوم آن برخوردار بود؛ نسلی که طرح آن از سال ۱۹۷۷ میلادی تقریباً بدون تغییر مانده بود.
در سال ۱۹۹۱ میلادی، مجله معروف موتورترند، جایزه خودروی سال آمریکا را به کاپریس نسل چهارم اعطاء نمود. نسل چهارم در آغاز با دو تریم عرضه میشد: تریم کاپریس و تریم کاپریس کلاسیک. این دو تریم جایگزین تریم‌های سابق ازجمله کلاسیک و بروگهام شده بودند.
جنرال موتورز با عرضه نسل چهارم کاپریس امیدوار بود که به دوران اوج خود بازگردد و علاقه‌مندان به خودروهای کلاسیک و فول سایز آمریکایی را با طرحی نو و آئرودینامیک مجدداً به سلک هواداران خود بیفزاید. جنرال موتورز تا اندازه‌ای در نیل به این هدف توفیق یافت، زیرا که اغلب خریداران نسل چهارم کاپریس فقط عاشق این نسخه از شورولت بودند و سدان‌های کوچک‌تر این برند را اصلاً نمی‌پسندیدند. دلیل اغلب آنها برای خرید این خودرو طراحی بدنه آن بود، طرحی که به‌رغم مدرن و آئرودینامیک بودن از کاراکتر یک خودروی اصیل آمریکایی نیز برخوردار بود. میانگین سنی اغلب مشتریان نیز بالاتر از حد متوسط بود و ۸۰ درصدشان بالای ۵۰ سال و نیمی هم بالای ۶۵ سال سن داشتند.
گرچه طراحی نسل چهارم مورد توجه و علاقه خاص مشتریان خود بود اما منتقدان و عشاق خودرو از این طرح چندان استقبال گرمی نکردند. بسیاری از کارشناسان طرح کاپریس را نپسندیدند و این غول ۵.۵ متری را بیش از حد بزرگ می‌دانستند. برخی از این اشخاص، القاب نامناسبی به این خودرو داده بودند و آن را به «وان حمام وارونه» و یا «نهنگ به گل نشسته» تشبیه می‌کردند!
در سال ۱۹۹۳ میلادی، کاپریس نسل چهارم دستخوش یک فیس‌لیفت جزئی شد و اسکیرت های بخش عقب به هدف ایجاد ظاهری متعارف‌تر در آن، حذف شد. البته این قضیه شامل حال گونه استیشن واگن آن نمی‌شد. در سال ۱۹۹۴ میلادی، کابین کاپریس دستخوش بازطراحی و به کنسولی جدید، فرمانی مشابه با مدل کامارو و سرعت‌سنج دیجیتالی مجهز شد. در سال ۱۹۹۵ میلادی، بدنه این سری از کاپریس مجدداً دستخوش یک فیس‌لیفت جزئی شد و شیشه کناری بین درب عقب و ستون C آن مجدداً بازطراحی شد. درنتیجه، مثلثی شیشه عقب جای خود را یک فرم چهار ضلعی داد و خطوط تیز پیرامون آن نیز حذف شد.
کاپریس نسل چهارم، در حالت استاندارد خودرویی فوق‌العاده نرم و کیفیت سواری آن خارق‌العاده بود و به‌حق لقب «کشتی زمینی» برازنده آن بود؛ اما این نرمی بیش از حد مشکلاتی را درزمینهٔ هدایت و کنترل آن به وجود آورده و درعین‌حال، از دقت فرمان آن تا حدی می‌کاست لذا جنرال موتورز برای ارضای سلایق آن دسته از مشتریانی که هدایت دقیق‌تری را طالب بودند، در صورت سفارش، یک پکیج به نام LTZ را عرضه میکرد. این پکیج شامل فنرها و کمک‌فنرهای سفت‌تر، یک میله ضد غلطش در ناحیه عقب که البته نسخه استاندارد فاقد آن بود و یک میله ضد غلطش قطورتر از استاندارد برای ناحیه جلویی آن بود. اندازه تایرهای آن نیز بزرگتر شده و از ۲۱۵/۷۵ × ۱۵ حالت استاندارد به ۲۳۵/۷۰ × ۱۵ نسخه LTZ افزایش می‌یافت. فرمان هم کمی تیزتر شده و حالت قفل تا قفل آن از ۳.۱۶ دور به ۳.۰۶ دور کاهش یافته بود و از میزان کمک هیدرولیک آن نیز کاسته شد تا احساس بیشتری از آن به دستان راننده منتقل شود.
در سیزدهمین روز از سال ۱۹۹۶ میلادی، تولید نسل چهارم کاپریس برای همیشه پایان یافت و دفتر یکی از جنجالی‌ترین و درعین‌حال جذاب‌ترین خودروهای کلاسیک فول سایز آمریکایی پس از تولید ۶۸۹,۲۵۷ دستگاه از آن بسته شد. برخلاف نسل سوم کاپریس که در کشورهای دیگری ازجمله کانادا و ونزوئلا هم تولید میشد. کاپریس نسل چهارم فقط در خاک آمریکا و عمدتاً در سایت آرلینگتون ایالت تگزاس تولید میشد. ظاهراً فشاری که از جهت فروش مدل میان‌سایز لومینا وارد میشد دلیل توقف تولید کاپریس نسل چهارم اعلام شد، اما در واقع مشکلات مالی سازنده و نیز تغییر ذائقه مشتریان به سمت خودروهای بلندقامت و یا همان اس‌یووی‌ها از دلایل اصلی عمر کوتاه نسل چهارم کاپریس در خط تولید بود. در این میان، جنرال موتورز توجه خود را به محصولات پرسودتری چون تاهو و سابربن معطوف نمود تا خود را سرپا نگه دارد.
نسل‌های بعدی کاپریس، هیچ‌کدام نتوانستند جذابیت، شهرت و آوازه بلند نسل‌های قبلی آن، به‌ویژه نسل چهارم آن را تکرار کنند. در سال ۱۹۹۶ میلادی، کمپانی شورولت مدل ایمپالا SS را با نام کاپریس به بازار خاورمیانه صادر نمود. نسل پنجم هم در اصل نسخه‌ای از اپل امگا بود و نسل ششم آن نیز به نام هولدن کاپریس در استرالیا و بیوک پارک آونیو در چین عرضه میشد. با تعطیلی کمپانی هولدن در ماه‌های اخیر، پرونده نام بلندی به نام کاپریس فعلاً در تاریخ صنعت خودرو بسته شده است.
نسل چهارم کاپریس، بعد از حمله عراق به کشور کویت در سال ۱۹۹۰ میلادی، به تعداد قابل توجهی از سوی مهاجران این کشور به ایران وارد شد. این خودرو از همان آغاز به جرگه لوکس‌ترین و گران‌ترین خودروهای بازار پیوست و با قیمت بسیار بالایی، نزدیک به ۷ میلیون تومان به پول آن دوره خرید و فروش میشد. فرم جذاب و آوانگارد کاپریس نسل چهارم در آن زمان هم‌وطنان بسیاری را جذب خود کرده بود و به قدری این خودروی فول سایز در خیابان‌ها جلب توجه میکرد که در هنگام پارک بسیاری از مشتاقان را پروانه‌وار به گرد خود جمع می‌نمود! نکته جالب اینجاست که این خودروی کلاسیک هنوز هم با قیمت بالایی در کشورمان فروخته می‌شود و نسخه‌های بکر و سخت تمیز آن بالای صد و پنجاه میلیون تومان قیمت می‌خورند. این سری از کاپریس توسط هم‌وطنان باذوق ما به لقب تخم مرغی مفتخر شده است و عمدتاً نیز با این نام یعنی «کاپریس تخم مرغی» در نشریات و سایت‌های خرید و فروش آگهی می‌شود!
Kamran cooper
۷ آذر ۱۳۹۶دیدن اینا یه زمانی توی خیابونامون عادی بوده
افسوس
ارش
۷ آذر ۱۳۹۶قابل توجه رفقای آمریکایی باز می دونستید بنیانگذارشورلت لوئیس شورلت اصالتی سوئیسی داشته و از نژاد ژرمنهای سوئیس بوده یعنی یکی از عشقاتون در حقیقت آلمانیه.واینو هم می دونستید 15 درصد از جمعیت امریکا آلمانی هستند یعنی 50میلیون نفر در مقابل 25 میلیون انگلیسی 18 میلیون ایتالیایی 8میلیون فرانسوی سیاه پوستان هم 37 میلیون پس نقش ژرمنها در اداره آمریکا بیشتر از ملل دیگرست فرض کنید 15 درصد جمعیت ایران یعنی 12 میلیون نفر کورد یا لر یا ترک بودن مطمئنا جمعیت زیادیک نژاد تاثیر زیادی در اداره اون کشور توسط اون نژاد داره.
ونوم اف ۵
۷ آذر ۱۳۹۶ارش جان اینجوری که شما گفتی جمعیت امریکا تقریبا میشه ۱۴۰ میلیون میشه بفرمایید پس بقیه جمعیت کجایی هستن
بنیامین
۴ مرداد ۱۴۰۲بقیه جمعیت آمریکا رو چینی ها ،مکزیکی ها ،ایرانی ها ،ویتنامی ها ، ایرلندی هاو وووو.
Amir.z
۷ آذر ۱۳۹۶خب؟!
پهلوان مک لارن(دانیال)Surrey-England
۷ آذر ۱۳۹۶آرش جان پس اینطوری بخوایم حساب کنیم،اون سوئیچ های معیوب هم کاره همین آلمانی ها بوده که،و بقیه ی خراب کاری ها…..😉😃😃😃😃
اون کسایی هم تو که تو آمریکا خودشون رو آلمانی دونستن زیادی جوگیر بودن.
الان یه نظر سنجی بزارن تو ایران باهات شرط میبندم نصف جمعیت ایران خودشون رو آلمانی یا ژرمنی میدونن.😆😆😆
بحث نژادی خیلی مفصل تر از این حرفاس.
همین استیو جابزی که سوریه ای بوده((اگه اشتباه نکنم)) شرکتی رو تاسیس کرده که چند صد میلیارد دلار میارزه!!!
ارش
۷ آذر ۱۳۹۶خخخخ درسته دارم شوخی میکنم ولی واقعا چقدر چرند و چرت گفتم دو سه تا کامنت دیگه گذاشتم خوبه پدال حذفش کرد وگرنه آبروم می رفت یکی نیست بگه آخه یکمی فکرکن در کل گذشته از شوخی چقدر با این مدل شورلت خاطره دارم مدل 77 که زیاد بود ازش زیاد سوار شدم از این مدل جدیدتر را نمی دونم ولی قدیمیه عاشقش بودم در کل رفقای آمریکایی فکر نکنین از امریکا بدم میاد نه فکر کنید با یه جیپ رانگلر بزنی به طبیعت اونم چه طبیعتی چند کیلو گوشتم کباب کنی یه خرس کودیاکم از نزدیک ببینی دیگه چی می خوای روحت تازه میشه تازه دو سه تا از برو بچز پدالم باهات باشن معرکه ست نه اونوقت اونجا بهشون ثابت میشه آلمان برترین کشور دنیاست.
morteza
۱۰ آذر ۱۳۹۶نژاد پر ست
شایان
۱۲ آذر ۱۳۹۶آمریکاییا همه مهاجرن عزیز جان
MAHDE MCJUSA
۲۶ خرداد ۱۳۹۹داداش اخه این چه حرفیه به عشق امریکایی بازا میگی همه میدونن امریکا کشوره خیلی بزرگیه و مقع به وجود امودنش قدرتای اروپایی با هم گرفتنش سر جنگهای مختلف امدنو گرفتن سرخ پوست ها و…از هر قدتی استفاده کرده تا یه کشور ازاد و کامل بسازن الانم هر کیو میبینی که تو دنیا تا میخواد به همهجا میره ولی همه عشقشون امریکاست میرن تابعیت میگیرن صفا اسن یعنی چی مگه ما گفتیم ژرمن بده من که اسن عشقم اول شاهنشاهیه بعد المان نازی و… بعد امریکاست اگه منظرت چیز دیگس میخوای قظیرو تاریخی کنی که چرا امریکا تو جنگ جهانی 2 پشت المانو خالی کرد سر ی کارای هیتلر بود که مجبور شد بره سمت کمونیستای کثیف نصف جنگم نبود ژاپنم که ***اخه هم پیمان بود اون فقط دردسره بود دیدین که بعد از پایان جنگ امریکا بازم حامی المان بود نجات داد خیلی چیزارو نزاشت دست روسیه عوضی بیفته رویسه اومد فقط نابود میکردو تجاوز میکرد مثل موقعی که تو ایران اومد اسن همشون طرف اریایی بودن ایران مهره اصلی بود بع از اون جنگ بود که همهچی خراب شد امریکا سرگرم جنگیدن باشرق دنیا شد از اینجاها قافل شد روسیرهام قوی شده بود ایران با یه انقلاب حالا سیاسیش نمیکنم در هم تنیدو شد وضعمون در حال حاظر امید وارم جوابتو کامل داده باشم
مریم
۲ دی ۱۴۰۲استاد! کرد درست هست که بنویسد نه کورد!… مگه اینکه شما هم جدایی طلبان غیر محترم صرفاً ساکن ایران زمین باشید! مثل جدایی طلبان غیر محترم ترک ، که تورک مینویسند نژادشان اندیشمندشون رو استاد!…
sina
۷ آذر ۱۳۹۶یه شورولت همسایه ما داشت خعلی شبیه این بود ولی پشت زده بود سلیبریتی اگه درست یادم باشه.
M.us
۷ آذر ۱۳۹۶بله میدونستیم سوییسه اما فقط راننده بوده حتی طراح هم نبوده بنابراین ما ازش فقط بخاطر تاسیس شورولت ممنونیم و اینم بگم این آلمانی ها به عنوان مهاجر بعد از جنگ جهانی دوم به آمریکا اومدن این جنرال موتورز غول صنعت خودرو که تا سال 2009بزرگترین خودرو ساز بوده (تویوتا فقط 8سال الان هم دست فولوکس) که خریده و تقریباً اکثر قطعات رو بهش میداد و اینجا فکر کنم لازمه بگم تا بعضی از دوستان ماشین دوست تازه کار بدونن (داش امیر گل مخصوصاً) که تقریباً هرچیزی که الان تو خودرو ها استاندارد شده از آمریکا اومده مثال میگم استارت که الان لازمه واسه روشن شدن و در صورت نبودن باید هندل بزنی از آمریکا اومده حتی معنی واقعی لوکس سواری هم از آمریکا اومده تا حالا کسی میدونسته یکی از ماشین های مخصوص ملکه انگلیس کادیلاک الدرادو بوده بماند که ساخت موتور های v8 _v12 _v16 هم از افتخارات شرکت های آمریکایی یا گذاشتن اپشن که الان عادی شده هم خلاقیت آمریکایی ها بوده یا به قول داش علی چراغ های گردون که با چرخش فرمون میچرخید هم هست حتی پورشه و لامبورگینی هم از روی کانسپت شورولت کویر ساختن که پدال هم یه پست در این مورد گذاشت. این حرفا برای دفاع از ماشین های آمریکایی نیست چون هر شرکت که چیزی به استاندارد اضافه میکنه باعث افزایش ایمنی و پیشرفت میشه
محمد
۷ آذر ۱۳۹۶هنوزم کاپریس 1977 یکی از باکلاسترین و زیباترین خودروهای کلاسیک دنیاست. من دیوانه این ماشینم.
آرش آمریکایی
۷ آذر ۱۳۹۶این ماشین به طور محدود وارد کشور شد لامصب تو کورس مگه میشه بگیریش عین ماکسیما جاده رو میکنه و میره
آرش آمریکایی
۷ آذر ۱۳۹۶از اینا به طور محدود وارد ایران شد
هنوزم نمونه های سالم گیر میاد
لامصب تو کورس مگه میشه بگیریش
عین ماکسیما جاده رو میکنه و میره
درحالی که خیلی قدرتمنده سواری بسیار نرمی داره بسیار فرمان پذیره و برا مسافرت رفتن عالیه
البته برای رانندگی شهری اونم تو شهرای شلوغ بخاطر ابعاد بزرگ و مصرف سوخت بالا زیاد مناسب نیست یعنی اگه میخواهد برید یه مرکز خرید شلوغ بهتره تاکسی بگیرید ولی به هر حال برا دور دور کردن تو شهر خوبه
حمیدرضا
۷ آذر ۱۳۹۶شاید از نظر امریکایی ها بد باشه ولی حقیقتا در زمان خودش به علت نرم بودن قدرتمند بودن و چهره خیلی شیکی که داشت خیلی تو چشم بودالبته اون موقع خیابونا مثل الان انقدر ترافیک نداشت که مصرف ماشین سر به فلک بذاره
Mercede kaviani
۷ آذر ۱۳۹۶با سلام به دوست بسیار عزیز سام کاویانی
وتشکر بی کران از مطلب بسیار عالی شما در مورد شورولت کاپریس نسل چهارم
ببخشید لویس شورولت مربوط به بخش فرانسوی زبان سویس است .
چون در زبان فرانسوی سی اچ تلفظ ش را می دهد
خوب اینطوری باشد زبان انگلیسی هم المانی است چون در المانی هم مثل انگلیسی اس اچ تلفط ش می دهد
باتشکر دوستدار شما مرسده کاویانی
ارش
۷ آذر ۱۳۹۶لعنتی طراحی این مدل و بقیه مدلهای دهه 70امریکایی چقدر با مناظر بی نظیر شون هماهنگه فقط اون عکسه که مدل 77در یهمنظره کوهستانیه خودش مثل یه کوه با ابهته.
مهدی
۷ آذر ۱۳۹۶کاپریس تخم مرغی یه ماشین گنگ که بین مدرنیته و کلاسیک مونده … تکنولوژی فنی این ماشین تغییر خاصی نسبت به مدل دهه هفتاد خودش نداره و از نظر جذابیت رانندگی چند پله عقبتر از نمونه بیست سال قبلشه .هرچقدر عاشق کاپریس و ایمپالا های اوایل دهه هفتادم به شدت از این ماشین بدم میاد
Hosein
۲۰ دی ۱۳۹۸من از ایمپالای ۶۵ تا کاپریس ۹۱ از هر دهه ساخت یدونه داشتم و به جرأت میتونم بگم راحت ترین فرم اتاق و صندلی ها، بهترین امکانات رفاهی و دلچسب ترین سواری رو کاپریس ۹۱ داره. اگر قرار باشه از روی ظاهر نظر بدیم بحث کاملا سلیقه ایه ولی شما هیچ وقت نمی تونی موتور تمام انژکتور ۳۰۵ و گیربکس ۷۰۰ اوردرایو این مدل رو با موتور کاربراتوری ۳۵۰ و گیربکس ۳۵۰ دهه هفتاد و هشتاد مقایسه کنی. کروز کنترل پیشرفته تر، سنسور نور و صندلی هایی که در ۸ جهت برقی و ۲ جهت به صورت دستی تنظیم میشن، آنتن و آینه های برقی، ایربگ راننده و ترمزهای ABS این مدل امکاناتی هستن که شاید فقط توی مدل ۹۰ اتاق کلاسیک بشه بیشترشونو دید. بجز ابعاد بزرگی که باعث افزایش چشمگیر مصرف سوختش در شهر میشه هیچ ایراد دیگه ای نمیشه روی این ماشین گذاشت. به جرأت میتونم بگم اگه مدل سالم و دست نخوردش پیدا بشه با مصرف سوخت ۱۰ لیتر در صد کیلومتر برای جاده با حجم موتور ۵۲۰۰ سی سی و قدرت و شتاب فوق العاده ایی که داره هنوز هم میتونه ماشین بسیار جذاب و قابل رقابتی با خودروهایی مثل نیسان ماکسیما و هیوندای آزرا و سوناتا برای سفر و جاده باشه. ضمن اینکه هزینه قطعاتش بسیار پایین تر از ماشین هایی هست که عرض کردم.
تغییر ظاهر این ماشین از حالت کلاسیک به آیرودینامیک به معنی گنگ شدنش نیست بلکه تلفیقی از نسل قبل با ظاهر و امکانات به روز تر هست که بتونه سلیقه همه اقشار رو تأمین بکنه.
احسان
۷ آذر ۱۳۹۶خیلی با کلاس و با ابهت بود زمان خودش
یادش بخیر
کاپریس تخم مرغی
نیسان آلتیما
بیوک پارک اونیو
اولدزموبیل کاتلس
تویوتا فوررانر
نیسان پتفایندر
نیسان گلوریا
نیسان سیدریک
تویوتا کراون
نیسان اسکای لاین
مزدا ۹۲۹
مزدا ۶۲۶
هیوندای استلار که پدر بزرگ سوناتا های امروزی بود…
مرسدس های اس کلاس w126 و خیلی از ماشین های دیگه که کمتر بودن توی اون سالها از کویت وارد شدن و چهره شهرها و خیابدنا بعد از چندین سال محرومیت از تکراری بودن در اومد
یادش بخیر
یاس ی
۸ آذر ۱۳۹۶توی دوران جنگ کویت من نوجوون بودم و به شدت الان عشق ماشین، یادمه ، یهو شهر ما پر شد از انواع ماشین آمریکایی و بنز سری اس، ما لندروور داشتیم که احساس میکردیم خیلی بزرگه تا اینکه یروز همزمان یدونه بلیزر با یدونه سابربن سر کوچه خونه دیدم، آورده بودن پیش جلوبندی ساز، بنده خدا گرخیده بود، یادمه یروز رفته بودم با پدرم پمپ ی ماشین مشکی بود که از بغل دیدم و یادم نیست چی بود میخواست در ماشین ببنده روی در ی دکمه زد در بسته شد مناز شدت هیجان میخواستم گریه کنم تا چندماه همه جا تعریف میکردم که ماشین دیدم درش برقی بسته میشد، آیییییییییییییییییییییییییییییییییی یادش بخیر اولین بار اون زمان من لکسوس دیدم، تا قبلش فقط توی مجله ماشین راجبش خونده بودم
رضا
۶ بهمن ۱۳۹۹همون زمان جنگ سال 60 بود دوستی داشتم یدونه از همین ماشینهای امریکایی توی خرمشهر داشت گفت اینو تازه خریدم و گفت حتی رادیو پخش CD خور هم داره دقیقا یادمه همین رو گفت سی دی خوره رادیوش و به خودم گفتم سی دی دیگه چیه
امیر
۲۲ آبان ۱۳۹۷یه کاپریس ۸۰ دیدم خیلی خوشم میاد ولی از خرجو مصرفش میترسم میگن پرخرجه؟؟؟ قبلا جیپ آهو داشتم واقعا بی آزار بود
رضا
۶ بهمن ۱۳۹۹ماشینهای قدیمی چون کاربراتورین تعمیرشون سادس و این نوع ماشینهای خارجی یکبار تعمیر میشن برای مدتی طولانی دوام دارن اما قطعات نوشون گیر نمیاد باید بری توی اوراقیها دنبال قطعه بگردی دست چندم باقیمت بالا و ماشینهای امریکایی چون 6 و 8 سیلندر هستن بسیار پرمصرف و بقول قدیمیها قاتل بنزینن نخری بهتره گیرت میندازه ازش خسته میشی
شهرام
۱۵ دی ۱۳۹۸شورولت کاپریس فقط و فقط کاپریس بروگهام ال اس 1990 و دیگر هیچ
ارسلان شورولت
۴ دی ۱۳۹۹کاپریس عشقه?
رضا
۶ بهمن ۱۳۹۹سلام دوستان اتومبیل امریکایی اصیل فقط دوج هست و بقیه رگو ریشه اروپایی و حتی ممکنه اسیایی داشته باشن